Geslaagd gedachte-experiment

Het is 1999. De vijftienjarige Joys raakt na een auto-ongeluk in coma en belandt in het ziekenhuis in de Italiaanse Dolomieten. Tegelijkertijd staat ze vrijwel direct na het ongeluk weer op - zonder herinneringen - en trekt met de vos Arago door de wildernis. Ze komen bij Simone terecht, die haar Lise doopt en haar nieuwe moeder wordt. Gedrieën vinden ze een thuis bij het gezin van Paul Ehrenfest, fysicus in Leiden in de jaren '20.

Het verhaal is als gedachte-experiment goed gelukt. De verschillende toestanden van bewustzijn zijn geloofwaardig genoeg evenals het feit dat het verhaal zich in twee verschillende tijden op twee verschillende plekken afspeelt.

De ouders van Joys zijn nogal nare mensen. Niet voor niets dat Lise haar heil zoekt bij Simone en het gezin Ehrenfest. Een heerlijk leven voor Lise, maar als lezer vond ik dit toch het minst interessante stuk van het boek. Hoewel de schrijver diverse malen aangeeft dat Lise in Leiden zo gelukkig is, komt dat gevoelsmatig niet echt bij mij over. Dat geldt voor meer emoties. Lieske’s schrijfstijl is overigens niet mijn favoriet, maar dat daar raakte ik tijdens het lezen aan gewend.

In Leiden kabbelt het verhaal een beetje voort en had het wat mij betreft afgerond mogen worden. Gelukkig is er het laatste hoofdstuk, waarin het lot van Joys duidelijker wordt en de ware gedaante van haar vinders, de griezels Magerkäse en Gifkikker, uit de doeken wordt gedaan. Dat maakt het wat mij betreft weer een topboek.