Het perfecte wegdroomboek

Donkerblauwe woorden is een boek waar ik al naar uitkijk sinds ik het bestaan ervan af wist. Dit verhaal over een liefde in een tweedehandsboekenwinkel is op mijn lijf geschreven. Toen ik dan eindelijk het echte exemplaar in mijn handen had, kon ik niet wachten om in het boek te beginnen. Het was dan ook in 24 uur uit. Zo fenomenaal was het.

Dit boek is precies het soort boek dat je uit je reading slump haalt. Het is vlot geschreven en bevat zoveel leuke zinnen. Je vliegt als het ware over de woorden en ze laten je niet meer los. Hier is een voorbeeld van een verslaafde Audrey (maar vertel het wel aan niemand!): op woensdag 9 mei 2017 had ik het tweede lesuur Engels, maar de les was zoooo saai. Mijn leerkracht houdt van lange monologen over global warming. Ondanks dat het een groot probleem is in de wereld stond mijn hoofd er om negen uur ’s ochtends niet echt naar. Gelukkig had ik Donkerblauwe woorden mee. Omdat ik helemaal achteraan zit, kon ik met gemak mijn boek verstoppen onder mijn bank en verder lezen. De hele les door. Zo verslaafd was ik dus toen ik aan dit boek begon. Het wil dus wat zeggen over de aantrekkingskracht van die donkerblauwe woorden…


“Maar ik denk graag dat de liefde iets vergevingsgezinder is dan de tijd.”
– pagina 63

Desondanks dat dit het boek is voor de ultieme book nerd, had ik wel het hele plot vanaf het begin al door. Misschien was dat de bedoeling van de schrijfster, want ze liet wel heel veel hints achter, maar dat weet ik niet. Ik had het waarschijnlijk zo snel door omdat het dingen zijn die ik zelf als schrijfster zou gedaan hebben. Toch bedierf dat voor mij de pret niet! Nee, ik had zoiets van: JA! IK HEB DIT NODIG! JA! JA! Dus ik bleef gewoon verder lezen, diep de nacht in.


“Omdat ik van boeken hou, tot aan de laatste punt. Ik hou ervan op een manier die elke rede en logica te boven gaat.”
– pagina 261

Een van de mooie dingen aan dit boek (en er zijn er veel) is dat jezelf (als fanatieke lezer) zo goed herkent in de hoofdpersonages. Oké, Henry is dan wel een jongen maar die liefde voor prachtige tweedehandsboeken: tja, die delen we. Ook bij Rachel kan ik me heel goed inleven. Ze heeft net haar broer verloren en alles wat ze doet snap ik gewoon. De ontwikkeling van de personages is dan ook gewoon zo goed, want ik haatte Henry in het begin echt. Maar hij is uitgegroeid tot een werkelijke hottie! De personages zijn dus meesterlijk echt in een bijna onwerkelijke mooie wereld.


“Shitheid, zegt mijn zus, heeft een kracht die geluk gewoon niet heeft.”
– pagina 72

Verder ben ik helemaal verliefd op de eenvoud van het boek. Het is gewoon een mooi verhaal, met een uniek randje en een onverwachte diepgang. Die tweedhandsboekenwinkel heeft daar ook veel aan bijgebracht, denk ik dan. Tja, het is gewoon een boek waar je verliefd op wordt als boekenliefhebber. Maar dan, wordt de waarheid keihard.


“Hij pakt de stukjes van de wereld, laat ze me zien alsof hij wil zeggen: Zie je? Het is prachtig.”
– pagina 199

Iedereen weet dat boekenwinkels het zwaarder hebben dan ooit. En het is geen geintje. eBooks en webwinkels doen er niet veel goeds aan. In dit boek word je ermee geconfronteerd en dat raakt je toch wel. Boekenwinkels zijn magische plaatsten en sinds ik mijn leesclub heb ik de Brugse Boekhandel apprecieer ik een boekenwinkel nog meer. En dit boek deed dat nog méér.

Ik hou van die vlotte boeken die mij nog meer verliefd doen worden op een boekenwinkel. Ik hield van de personages die zoveel hielden van boeken en door hen heb ik zelfs een aantal nieuwe boeken ontdekt die ik écht op een lijstje heb geschreven. Het was een prachtig boek met een uniek eenvoudig kantje. Als echte Book Nerd, moet je dit boek lezen. Ik zweer het je.