Dit boek van een heel verslavende serie haalt je uit je leesdip!

Mijn mening: 7.6/10

Meedoen aan een leesclub is fantastisch. Dus toen ik de kans kreeg om mee te doen aan de Hebban leesclub voor een nieuwste boek van dé schrijfster die mij altijd uit mijn leesdipje helpt, dan kon ik niet anders dan me inschrijven met een laaiend enthousiasme. En OMG, dat enthousiasme is niet voor niets geweest.

Eerst en vooral begin ik bij het feit Jennifer L. Armentrout altijd de juiste balans weet te vinden tussen zware emoties en emoties die je doen zwijmelen. Als ik een hond zou zijn had ik Val voor mij helemaal onder gekwijld omdat net als in de voorgaande delen zo'n knappe jongens meedoen. (Gelukkig maar niet. Zie je het al voor je?) Ze zijn gewoon de perfectie op aarde. Net de soort jongens die je zoekt. Vandaar kom je dus meteen uit je dipje (als je er één had). Knappe jongens. Het redmiddel voor een gefrustreerd meisje. Perfect. Dank je, Jennifer L. Armentrout.

Oké, dat is een heel grote reden waarom ik haar boeken altijd geslaagd vind, maar ik heb nog enkele andere voor jullie in petto.

Steeds weer lees ik sommige scènes met een gigantische grijns op mijn gezicht. Dat is gewoon de sterkste kant van deze schrijfster. Ze schrijft met een vleugje sarcasme en tegelijk word je ook in het verhaal gezogen omdat Armentrout durft diep te gaan. Al moet ik wel bekennen dat ik niet zo overtuigd was van Val voor mij als ik was van de eerste boeken.

Het hoofdpersonage Roxy is tegelijkertijd een badass dametje als een girlie girl. Ze heeft net zoals bij alle andere hoofdpersonages van de Wait for you-serie dingen meegemaakt die zowel realistisch en pijnlijk zijn. Dus ze kan en wil echt op haar eigen poten staan. Toch heeft ze van tijd tot tijd nood aan de bescherming van de knappe cop, Reece. Reece is één van die jongen zoals ik eerder al boven heb beschreven: knap, behulpzaam, begripvol en bovendien verschrikkelijk heldhaftig. Reece samengevat: totally hot. Het was dus beiden personages waarop ik instant verliefd werd. Eerlijk waar. Maar zijn ze dan samen ook zo geweldig?

Dat valt misschien te betwisten. Ik ben eigenlijk helemaal voor hun relatie, maar toen ik begon na te denken vond ik alles zo vanzelfsprekend. Té vanzelfsprekend en voorspelbaar. Na al 4 en meer boeken te gelezen hebben van Jennifer L. Armentrout weet ik wel welke eindes ik kan verwachten, maar telkens had ze me zo in haar greep omdat gekweld werd door de gebeurtenissen en wilde weten hoe alles zou verlopen. Conclusie: een boek van Jennifer L. Armentrout = geen slaap.

Kortom, toen zat ik vol spanning. Nu had ik het gevoel dat de twee toch zouden samen komen, want het was al zo beschreven. Ik had niet het gevoel dat iets van de intieme scènes iets bijvoegden aan het boek, terwijl ik dat wel had bij de andere boeken.

Ook die stalker die er rondloopt, is té voorspelbaar. Er worden bijna geen nieuwe personages toegevoegd vanaf de eerste hoofdstukken, dus had ik wel al een klein beetje verwacht wie het zou kunnen zijn. Alleen zou ik het prachtiger gevonden hebben moest de stalker nu iemand onverwachts zou zijn geweest, en niet degene die ik al een tijdje in mijn hoofd had.

Maar goed, Jennifer had het toch weer gedaan. Ze heeft me weer aan het lachen gemaakt en me, ondanks de kleinere foutjes in het boek, weer helemaal meegevoerd naar een wereld waarin je niet het hele weekend moet leren voor je wiskunde-examen. Dus, het boek heeft nog steeds bereikt waarvoor het bedoeld was en daarom ben ik nog steeds de gelukkige lezer. (Stiekem heb ik dan ook weer meteen zin gekregen in haar andere serie over de aliens, dus heb ik meteen bij mijn favoriete boekhandel, De Brugse Boekhandel, deel 3 en 4 besteld! Zo verslavend is deze schrijfster dus...)