Een heel mooi boek

Ik begon het jaar 2016 met het lezen van dit prachtige boek. 'All the light we cannot sea', oftewel in het Nederlands: 'Als je het licht niet kunt zien'. De jonge, Franse Marie-Laure is blind, veerkrachtig, vrolijk en slim. Je volgt haar tijdens de jaren tijdens de Tweede Wereldoorlog. Haar vader houdt van haar zoals elke vader van zijn dochter zou moeten houden. Je voelt de liefde die van de bladzijde afspat. Het is verrassend, mooi, bijzonder, het kan echt gebeuren, best wel realistisch dus (soms vind ik dat er in boeken met thema WOII te veel gebeurd; EN een razzia, EN een foute Duitser als spion, EN onaardige zure rot ouders, EN een bombardement, EN verraad, EN een ongewenste zwangerschap met een foute Duitser als vader, of juist een Joods kind - dat is in dit boek niet, het blijft dus realistisch, maar desalniettemin is het niet saai). Marie-Laure en haar vader vluchten vanaf Parijs naar de kust bij Bretagne, en nemen hun intrek in het grote bijzondere huis van de oud-oom van Marie-Laure. Ondertussen volg je ook Werner, een Duitse jongen die twee jaar ouder is dan haar. Zijn weg leidt heel anders, via een speciale Hitlerjugend-achtige school naar een speciale eenheid om (verboden) radiogebruikers op te sporen. Werner is bijzonder slim en technisch, waardoor hij onmisbaar wordt op het gebied van radio's, opsporen, coördinaten etc. Het is een vreselijke struggle voor hem omdat hij langzaam maar zeker, met ouder worden, achter de fouten komt van de Duitsers, en dus indirect ook zijn eigen fouten. Dit boek is schrijnend en zielig en mooi en bijzonder en veerkrachtig en positief en grappig en hartverscheurend; en dat allemaal tegelijk. Een aanrader.