Tof, maar niet ‘wauw’

De Wateraap is een boek dat gaat over een biologie die de geschiedenis van de Wateraap wil onderzoeken. Het is een mix van liefde, de biologische interesse en familie.
Dit boek was niet in mijn ‘comfort zone’, maar viel beter mee dan gedacht! Het liefdesaspect in dit boek vond ik zeer leuk om te lezen, en ook hoe ze met haar familielid omgaat. Het ‘onderzoek’ naar de wateraap was op zich wel vernieuwend om eens zoiets te lezen, maar het was geen ‘wauw’ effect voor mij.
Het einde van het boek vond ik wat aan de saaie kant en ik had dan ook graag iets meer van de liefde tussen het hoofdpersonage en haar ‘love interest’ gelezen omdat ik dit juist het leuke vond aan dit boek.
Soms vond ik het boek eerder aan de saaie kant, zoals ze zichzelf probeert te identificeren met de wateraap (naar mijn interpretatie toch). Ook de stukjes waar ze het planten etc beschrijft had niet echt een meerwaarde aan het boek voor mij.
Om te concluderen vond ik het een leuk boek om eens te lezen met een soms vlotte, soms saaie schrijfstijl. Daarom vond ik dit boek niet ‘wauw’, maar zeker ook niet slecht, vandaar de drie sterren.