Achtbaan van emoties

Dit boek was een achtbaan van emoties. Ik moet eerlijk bekennen dat ik geen idee had hoeveel ik het Sci-Fi genre gemist had, tot ik deze serie begon te lezen. Want, wow, dit is een serieus goed stukje verhaallijn.

Ik ben dol op Marguerite, ze is gewoon zo koppig maar toch zo leuk om over te lezen. Soms raak ik geïrriteerd aan het hoofdpersonage in een boek, omdat ze gewoon domme beslissingen maakt en te arrogant overkomt, maar dit was hier zeker niet het geval.
Marguerite blijft haar geweldige zelf!

Waar we in het vorige boek een gevoeligere kant van Paul kregen te zien, is in dit boek Theo aan de beurt. Dus, wees voorbereid op een paar nieuwe onthullingen!

Er is wel één puntje van kritiek: op een gegeven moment, ergens op het einde, werd het allemaal een beetje overweldigend. De gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op en als je even wat minder goed oplet, ben je meteen in de war. Hier had wat mij betreft iets meer de tijd voor genomen kunnen worden, tijdens het schrijven van dit boek.

4,5 ster