De labyrintrenner

De Labyrintrenner is een thriller geschreven door James Dashner en is het eerste deel van een trilogie waarvan het vervolg De Schroeiproeven genaamd is. De labyrintrenner is oorspronkelijk uitgegeven in het Engels door Querido’s Uitgeverij BV in 2009 en in 2014 verfilmd door Twentieth Century Fox. Het boek gaat over een jongen genaamd Thomas die zijn geheugen volledig kwijt is en op plek terechtkomt dat volledig is omgeven door een doolhof.

Ik werd volledig opgenomen in het boek deels omwille van het vertelstandpunt en deels omwille van het boek zelf. De persoonlijke ik-verteller zorgt er voor dat je het verhaal zelf meemaakt en dat maakt een boek altijd spannend. Het verhaal zorgt er voor dat je niet kan stoppen met lezen omdat het spannend maar ook mysterieus blijft. Het boek is makkelijk te lezen al was het soms ingewikkeld om het volledig te begrijpen maar door iets verder te lezen werd alles duidelijk.

De Laar is omringd door een groot labyrint waarvan de muren elke dag verschuiven en de toegangsdeuren elke avond sluiten om de monsters van het labyrint, De Grievers, niet binnen te laten. De Grievers zijn deels beest en deels machine en hebben vele grote ijzeren stekels. Iemand die er door gestoken wordt gaat door pijnlijke periode genaamd de Verandering die er voor zorgt dat er bepaalde herinneringen terug komen zoals je vroegere leven. Jongens die de verandering hebben doorgemaakt verdenken Thomas er van dat hij slecht is doordat ze hem hebben gezien. Thomas ontkent alles maar toch voelt hij iets vertrouwds aan de Laar en weet hij zeker dat hij Renner wil worden om overdag een uitgang in het labyrint te vinden. Als er de dag na Thomas een meisje aankomt met de lift zal alles op de Laar veranderen als ze uit haar coma opstaat. De lucht wordt grauw, de deuren sluiten niet meer en de lift brengt geen voorraden en nieuwelingen meer. Thomas probeert uit te zoeken hoe ze de uitgang kunnen vinden en beslist een code te zoeken met behulp van de kaarten die de Renners sinds het begin van het labyrint hebben getekend.

Ik zou het verhaal situeren binnen enkele honderden jaren door onder andere sommige technologieën die worden gebruikt (bv. Grievers en mechanische kevers) maar ook door wat ze over de wereld vertellen en hoe die er op dat moment aan toe is. Ze vertellen bijvoorbeeld dat de wereld er erg aan toe is, dat een zonnevlam een groot deel heeft verbrand en dat een zware ziekte genaamd de Vuring is uitgebroken. Dit heeft me allemaal doen nadenken over hoe het leven er binnen enkele honderden jaren zal uitzien of hoe het er zelf binnen tientallen jaren zal uitzien.

Het boek was zeer interessant en spannend en ik heb er elk moment van genoten. Het einde was een lichte cliffhanger waardoor ik geen moment kan wachten om het tweede deel te beginnen. Ik raad het boek zeker en hoop dat je er even veel van zal genieten als ik heb gedaan.