Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Emma Clines ‘De meisjes’ leg je niet weg voordat je het uit hebt

Barbara Gerritsen 14 februari 2017
(Deze recensie verscheen al op CLEEFT.nl in juni 2016)

‘Ik zie iets bij je ,’zei hij. ‘Diep van binnen ben je triest. En weet je? Daar word ik heel triest van. Ze hebben geprobeerd dit mooie, bijzondere meisje kapot te krijgen. Ze hebben haar triest gemaakt. Maar zij zijn juist degenen die triest zijn.’’Emma Cline werd bij het schrijven van haar debuutroman geïnspireerd door de waargebeurde Manson family-moorden. De roman is intens spannend en lees je in één adem uit.

‘De meisjes’ gaat over veertienjarige Evie in de zomer van 1969. Haar ouders gaan uit elkaar en ze verliest haar beste vriendin Connie na een onbenullige ruzie. Dan ontmoet ze Suzanne, een iets ouder meisje tot wie ze zich erg aangetrokken voelt. Suzanne hoort bij een commune waar drugs, afpersing en orgieën aan de orde van de dag zijn. Evie sluit zich ook aan. In haar blinde verlangen naar verbondenheid raakt Evie betrokken bij gebeurtenissen die leiden tot een reeks gruwelijke moorden.

BEELDEND
Cline maakt kunstig gebruik van beeldspraak en brengt zo ieder karakter, gevoel en iedere omgeving in de roman tot leven: ‘Voorovergebogen als holbewoners uit de oertijd – niemand leek veel trek te hebben. Suzanne duwde een vinger in de cake en keek hoe hij verkruimelde. De blikken die ze met elkaar wisselden barstten van de ingehouden hilariteit, de samenzweerderige sfeer vlak voor een surpriseparty.’ De roman lijkt zich voor je ogen af te spelen.

SCHULDVRAAG
Wat de roman extra indringend maakt is dat Cline het verhaal niet alleen vertelt vanuit het perspectief van de veertienjarige Evie, maar er ook een tijdsprong wordt gemaakt naar ‘het heden’. Cline laat op een knappe manier zien dat de vraag of iemand schuldig is, genuanceerder ligt dan je zou denken. Ze beschrijft hoe Evie worstelt met schuld en verantwoordelijkheid: ‘Of ik het ook had kunnen doen. Of ik het bijna had gedaan. De meesten gingen ervan uit dat ik sterkere morele principes had, alsof de meisjes een ander soort waren.’

‘De meisjes’ is een boek over hoe ieder meisje in een duistere wereld kan belanden, opgeschreven door een taalkunstenares met mensenkennis. Een waardevolle aanvulling voor je boekenkast.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Barbara Gerritsen