Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

De geschiedenis van paupers

Barisca 06 september 2018
“Wij zijn niet dom, alleen maar arm”. Met deze uitspraak begint het boek. Het gaat over de familie van schrijfster, Suzanna Jansen en beschrijft 5 generaties van de familie van moeders kant, de vrouwelijk lijn. Maar ook feiten komen aan bod. De armoede en de armoedebestrijding en de ontwikkeling daarvan worden beschreven. De armoedebestrijding was niet iets waar armen bij betrokken werden, het was iets voor de hogere stand.
De familie kwam in Veenhuizen terecht omdat een voorvader in het leger had gediend en daar bewaker werd. Eenmaal in Veenhuizen aangekomen, is het moeilijk om te vertrekken, voor de eerste maar ook voor de tweede generatie. Ook al zijn de omstandigheden verre van ideaal, men leert er niet op eigen benen te staan, ook al is het een heropvoedingssinrichting.
Later wordt de kolonie een strafkolonie voor landlopers, waar een lid van de derde generatie komt. Terug in Amsterdam zijn de problemen door armoede voor de familie niet opgelost, ze nemen in zekere mate toe.
Pas na de Tweede Wereldoorlog gaat het de familie beter.
In dit boek wordt het duidelijk hoe vooruitstrevend de plannen waren om armen het op te voeden. De plannen waren gemaakt door Johannes van den Bosch. Want de overtuiging van toen was dat als je in armoede geboren was, dit je lot was. Daar mocht je niet aankomen want God had het zo bepaald. De ideeën van Van den Bosch gingen volgens sommigen veel te ver.
Suzanna Jansen schreef het boek niet objectief maar dat is ook niet de bedoeling. Als haar betovergrootvader door een rechter met titel jonkheer wordt veroordeeld tot 3 jaar Veenhuizen vanwege landlopen, irriteert haar dat. Omdat het in die tijd van belang was uit welk milieu men kwam en hoe het leven verliep. Dit bepaalde hoe hoog of laag je op de sociale ladder stond. Later veranderde de manier waarop er naar armen en landlopers werd gekeken. De armen kregen “steun” en landlopen was geen misdrijf meer.
Dit boek geeft een mooi beeld over de armoede en de bestrijding ervan in de afgelopen 200 jaar, maar het geeft ook een beeld over de vervaging van de standenmaatschappij.
Het is een prachtig boek waarin een deel van de Nederlandse geschiedenis duidelijk en persoonlijk is beschreven.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Barisca