Tsja....De Da Vinci code vind ik al een zwaar overgewaardeerd boek (met name vanwege de verregaande naïveteit van de hoofdpersonen en de onwaarschijnlijkheden van sommige gebeurtenissen), maar dit boek van Simone van der Vlugt is zelfs daar een slap aftreksel van. Het lijkt inderdaad net een (redelijk getrouwe) kopie van het boek van Dan Brown (zoals recensente Ria terecht opmerkt... maar in tegenstelling tot haar vond ik het "origineel" dus ook al heel slecht!)

Wat ik helemaaaaal irritant vond: de helderziendheid van die achtervolger. Hij weet werkelijk PRECIES wat Birgit en Jef doen, waar ze zijn etc. etc. Elke keer weer opnieuw. Is hij alwetend? Heeft hij een IQ van 230? Is het god zelf? Misschien heeft hij zijn hoofd wel in de Ark gestoken, en word je daar telepathisch van of zo. Anders is het moeilijk te verklaren hoe hij zo ongelooflijk paranormaal bezig is.

Nee Simone: keer maar liever terug naar echte polderboekjes, zoals Schaduwzuster... dat was nog wel te pruimen tenminste. Schoenmaker en leest... cliché maar waar.