Vermakelijk, ontroerend, raak typerend

Na de hype toch eindelijk begonnen aan Hendrik Groen. En zeker geen spijt van gehad. Dit boek pakte me vanaf het begin en deed me denken aan mijn eigen vader die in een verzorgingshuis woonde, maar ook de triestheid van dementie en de onttakeling van een oudere.
Het is lang geleden dat ik hardop heb zitten lachen bij een boek, terwijl het me af en toe ook stil maakte en ontroerde. Ik ga voor deel 2!