Senior Suppost lost moord op

Dit boek heb ik heerlijk tussen meerdere boeken door gelezen.
Het begint met:

Aan Theo van Gogh
per adresse Goupil & Cie
9 Rue Chaptal, PARIS

Mijn goede Theo,

Zojuist ben ik ontwaakt uit een slaap van meer dan honderd jaren. Ik vond mijzelf terug in een helgeel korenveld en sloeg mijn ogen op toen de kraaien krijsend om mij heen hun luchtdans voerden. Ik weet niet goed wat er is geschied, maar blijkbaar heeft niemand mij al die jaren gemist. Geen boeren in het veld die de halmen wegslaan om mij te vinden, geen gendarmes die met blaffende honden de contreien afspeuren naar mijn lichaam. Zo had ik het ook verwacht. Het is niet alleen mijn werk dat niemand wil hebben, maar zelf ben ik ook volstrekt overbodig. Op andere dagen zou zo'n conclusie mij deprimeren, maar vandaag ben ik opmerkelijk licht van geest. Zo lang heb ik geslapen dat ik zelfs niet meer de nawerking ervaar van de absint die ik 't laatst nog dronk. Meestal doet de kop daarvan nog dagen zeer, maar in een eeuw vervliegt niet alleen de alcohol maar ook de kater.
..........................................................................................................................

Je goed bedoelende broer,

Vincent

Het boek verteld twee verhaallijnen de ene verteld het verhaal van de toeloop naar de moord en de moord op een kunsthandelaar door "verwarde" brieven van Vincent van Gogh (iemand die denkt dat hij Vincent is). Brieven die hij schrijft naar zijn broer Theo van Gogh en stuurt en later bezorgd bij het laatst bekende adres van deze broer in Parijs.
De tweede verhaallijn verteld het verhaal van de Senior Suppoost Gijsbert Versteegh. Suppoost geworden na pensionering bij de Amsterdamse Bibliotheek. En man met kennis van boeken, kunst, en een man die alle "spannende" boeken heeft gelezen..... Hij vindt het lijk van een kunsthandelaar op zondag morgen. Zijn leven is ingeslapen, hij is weduwnaar en heeft geen doel in het leven. Vandaar ook het baantje als suppoost. Om de zin des levens weer te vinden. Susan Scheffer is de rechercheur op de zaak. Haar thuis situatie is erbarmelijk. Haar man Romeo heeft al twee jaar een burn-out. En zit en ligt alleen maar. Zij probeert naast haar baan ook een gezin in haar eentje te draaien. Iets wat eigenlijk jammerlijk mislukt. En dan een moord in het Van Gogh Museum gepleegd in de nacht terwijl er volgens de bewakingsbeelden niemand in of uit het pand is gegaan. Een mysterie waar ze eigenlijk totaal geen tijd voor heeft.
Gijsbert vind via de Bibliotheek de weg naar de Spiegelgracht in Amsterdam waar al de kunsthandels gevestigd zijn. Hij loopt binnen bij die van Annabel. Deze Annabel blijkt een neef te hebben. Deze woont in de kamer waar ooit Theo van Gogh woonde en waar de brieven bezorgd werden.
Annabel brengt de gefaxte brieven naar Gijsbert die ze naar de politie brengt. En dan volgt er een ontknoping die ik niet had kunnen bedenken.
Het is een vlot weg te lezen boek. Net de 4 sterren waard omdat de personages zo echt zijn. Ze hadden zo in Amsterdam rond kunnen lopen..............