De regenboog van hoop

Feel good roman met een ondertoon van het werkelijke leven. In prachtige poëtische zinnen wordt het leven op het platteland in Frankrijk beschreven. De zon brand op je huid, de stof komt van de paden, de velden vol met bloemen. Dit boek is de debuut roman van Claire King, die na haar studie economie aan Cambridge en twintig jaar in het bedrijfsleven heeft gewerkt. Daarnaast is een bekroond schrijfster van korte verhalen. Momenteel woont ze in Zuid-Frankrijk, in de Langedoc Ruissillon met haar man en twee kinderen. Het kennen van het leven in Frankrijk spreekt uit de zinnen in deze roman.

De cover laat je de regenboog zien, de boog van hoop met een enkel meisje op een schommel, alleen. De achterflap laat je heel nieuwsgierig achter. Wat gaat er in dit boek gebeuren?
Pea en haar "zusje"Margot hebben hun vader verloren. Voor hun moeder was dit de volgende tragedie. Ze kan dit niet goed verwerken en is wel "chagarijnig". Verder heeft ze een nieuwe baby in haar buik en kan daardoor moeilijk moeder zijn voor hun totdat het baby'tje uit het deurtje komt zoals Margot zegt.

Ze gaan niet naar school en proberen er met hun kinderlijk begrip en fantasie wat van te maken. Tijdens een spelletje in het veld leren ze Claude kennen, en zijn hond Merlin. Hij woont in de buurt en er ontstaat en vriendschap tussen de kinderen en Claude. Daarnaast breekt Pea haar hoofd waar ze toch een nieuwe Papa kan vinden want die is gezellig en doet leuke dingen met hun en helpt Maman.

Ondanks dat Pea heel wat te verstouwen heeft is de veerkracht wat de boventoon voert.Ze probeert elke dag weer een strategie te bedenken waardoor ze haar Maman aan het lachen krijgt. Maar gedurende de pagina's duren wordt ik wel wat kwaad op deze Maman. Dat ze zo blind is dat ze niet ziet dat ze nog een kind heeft. Dat ze nog steeds de landstaal niet goed spreekt waardoor ze een eenling blijft in het dorp en waardoor ook haar kind een eenling blijft. De verschil van houding van Claude en Maman, hoe ze een tragedie verwerken en een plaats in hun leven geven is enorm.

Er zijn tijdens deze feelgood leesclub meerdere keren opmerkingen gemaakt als Pea is vroeg wijs en Margot nog meer. Hoe weten ze bepaalde woorden en hebben ze wijsheid? Voor mij was het geen vraag maar een gegeven. Ten eerste heeft Pea enorm veel meegemaakt en heeft ze al een tijdje voor zichzelf moeten zorgen. Daar wordt je wel vroegwijs van. Ten tweede is Pea bijna 6, Ten derde zou ze ook een hoogbegaafd kind kunnen zijn. Maar eigenlijk maken deze opmerkingen niets uit. De schrijfster heeft dichterlijke vrijheid aangaande het creëren van een personage en ik ben weg van Pea. Ik zou haar wel willen knuffelen.

cover: 9
sluit goed aan bij het boek.
karakters: 9
in ieder hoofdstuk komt van elk hoofdpersonages meer naar boven. Het schetst een mooi portet wat het boek ten goede komt.
zingebruik: 10
prachtige poëtische zinnen. je voelt de warmte van de Franse zon. Het dilemma van Pea, Maman en Claude is goed uitgewerkt zodat je ook emoties krijgt bij het lezen van dit boek.
verhaalopbouw: 10
Je wilt gewoon weten of het goedkomt met Pea, Margot, Maman en Claude en hoe.

samen zijn de punten 38 wat maakt dat dit boek gemiddeld op een 9,5 van mij kan rekenen.Ik ben een positief persoon dus ik reken het om naar 5 sterren.
Ik kan niet wachten tot een volgend boek van deze schrijfster.