Mo Hayder bewijst dat snelheid en kwaliteit prima samengaan

Dat Londen misdaadschrijvers inspireert, zal maar weinig mensen echt verwonderen. Het is immers alles dood en verderf wat je in zo’n stad vermoedt. Maar Bristol, dat toch weinig meer is dan een doorsnee stad in de Engelse provincie? Toch heeft die stad, met haar directe omgeving, inmiddels een aantal ijzersterke misdaadromans opgeleverd. Van Matthew Hall bijvoorbeeld en zeker ook van Mo Hayder. Want sinds zij haar vaste speurder Jack Caffery een tweede kans in haar oeuvre gunde, is het niet langer de London Metropolitan Police, maar de afdeling Zware Misdrijven van het korps in Bristol dat van zijn kwaliteiten gebruik mag maken. En dat is bepaald geen luxe, want in en rond Bristol kan het leven gevaarlijk en knap ingewikkeld zijn.
Neem nou de verdwijning van het vierjarige meisje dat mét de auto van haar moeder uit een parkeergarage wordt ‘gestolen’, het misdrijf waarmee Hayders nieuwste thriller, Diep, begint. Volgens Caffery hoeven de ouders zich geen zorgen te maken: het gaat de dieven om de auto; het kind duikt vast en zeker binnen een dag weer ergens op. Maar dat doet het niet, net zo min als een ander kind dat op nagenoeg dezelfde manier verdwijnt. Beide keren droeg de dader een rubberen kerstmannenmasker. Nader onderzoek leert dat er in het verleden vaker zulke verdwijningen, en bijna-verdwijningen, gemeld zijn. Soms volhardde de dader en moest hij meerdere keren toeslaan om succes te hebben; soms liet hij het bij één mislukte poging. Hoe dieper Caffery in de zaak duikt, des te raadselachtiger ze wordt.
Ook Flea Marley, de leider van het politieduikteam, gaat op onderzoek uit en zij doet dat op haar eigen manier; dat wil zeggen: zonder zich teveel aan professionele voorschriften te storen. En dat lijkt sneller resultaat op te leveren dan de manier waarop Caffery te werk gaat. Maar het is ook gevaarlijker en het lijkt er dan ook sterk op dat ze haar zoektocht met de dood zal moeten bekopen.
Diep is weer een ouderwetse Mo Hayder en heeft (dus) alles wat een sterke thriller hebben moet: een boeiend verhaal, verrassende wendingen, vaart én adembenemende spanning. Alles draait om de vraag wie toch die man met het kerstmannenmasker is, wat hem bezielt en vooral of de politie hem zal kunnen pakken voordat hij nieuwe slachtoffers maakt. En natuurlijk, want zo gaat dat in dit soort romans, zit die er lange tijd helemaal naast (met dramatische gevolgen). Bovendien zijn de lotgevallen van de beide hoofdpersonen, Jack Caffery en Flea Marley, meer dan het toefje room op de koffie. Mo Hayders Caffery-thrillers laten zich lezen als een feuilleton. Ieder boek voegt een nieuwe episode toe over de levens van de beide hoofdpersonen, hun obsessies en de moeizame relatie die zij met elkaar hebben. Je kunt ze heel goed als stand alones lezen, maar wie de vorige ‘afleveringen’ kent, geniet gegarandeerd meer. Het verleden dringt zich voortdurend in het heden binnen en zorgt iedere keer weer voor heel wat onrust. Je kunt die Caffery-boeken dus maar beter allemaal lezen.