Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Geraffineerd

Bert Peene 01 december 2006
onvoorspelbaar en overtuigend,Je kunt je afvragen of ze bij het Schotse VVV wel zo gelukkig zijn met het succes van Stuart MacBride. Want in het Aberdeen dat hij als decor voor zijn misdaadromans gebruikt, is het altijd koud en regent het vrijwel onafgebroken. Corruptie en misdaad tieren er welig en de politie lijkt niet echt je beste vriend. Bepaald geen aantrekkelijke bestemming voor een doorsnee citybreak. Aan de andere kant, misdaadromans worden toch uitsluitend door liefhebbers gelezen en die bouwen een eigen, geromantiseerde relatie op met de locaties waarheen hun favoriete auteur ze brengt. Voor hen maakt het niet uit of het er aangenaam toeven is; ‘er zijn’ en de odeur locale opsnuiven: daar gaat het ze om.
En zo bekeken heeft Aberdeen wel degelijk toeristische hit-potentie. Als MacBride erin slaagt eenzelfde oeuvre op te bouwen als die andere Schotse succesauteur, Ian Rankin, komen er gegarandeerd ooit folders met rondleidingen langs het gebouw van de ‘Press and Journal’ en de ‘Evening Express’ vlakbij de Lang Stracht, het hoofdbureau van het politiekorps Grampian, de Peterhead-bajes en natuurlijk het huis van hoofdpersoon inspecteur Logan McRae.
Op het eerste gezicht lijkt Steenkoud, MacBride’s debuutroman, een recht-toe-recht-aan policier: Logan McRae onderzoekt de moord op een driejarige kleuter, die in een zompige greppel wordt gevonden. Wanneer in de dagen die volgen, meer kinderlijkjes opduiken, lijkt de conclusie gerechtvaardigd dat een seriemoordenaar Aberdeen als werkterrein heeft uitgekozen. Maar gelukkig is ook hier, zoals in ieder goed boek, niet alles wat het lijkt te zijn en krijgt het verhaal een verrassende ontknoping.
Dat laatste element – de lezer regelmatig op het verkeerde been zetten – is nog altijd een van dé kenmerken van een goede misdaadschrijver. Natuurlijk moeten de personages overtuigend zijn en de juiste scènes bloedstollend spannend. Maar dat vind ik basisvoorwaarden om überhaupt met publiceren te kunnen beginnen.
Kwaliteit verraadt zich in andere zaken: het raffinement dat vorm krijgt in onverwachte wendingen, boeven die geen boeven blijken te zijn (of niet de boef die werd gezocht), een persoonlijke geschiedenis waarvan je als lezer geen vermoeden had maar die wel de voedingsbodem van heel veel kwaad blijkt te zijn. De schrijver die daartoe in staat is, heeft zijn Meesterproef gehaald. En dat geldt zeker voor Stuart MacBride.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Bert Peene