Prachtig boek met mooie slotzin

Het boek doet sterk denken aan een ander boek van dezelfde auteur, namelijk Publieke Werken. Prachtig geschreven, knap dat een eenvoudig thema uitgesponnen wordt over meer dan 300 bladzijden, zonder dat het saai wordt. Integendeel: naarmate het einde nadert wil je maar door en doorlezen omdat de schrijver de spanning opvoert. De apotheose wordt in het laatste hoofdstuk door iemand anders vertelt, erg goed gevonden.

Een paar citaten:

'Als leeftijd zich toont als de laklaag, dan die van Niesten als blanke lak, dacht Bepol [...] misschien had hij gewoon minder leeftijd dan anderen.'

'Door even snel te praten als de tijd, praatte hij de klok tot stilstand [...]'

En de slotzinnen zijn misschien wel de mooiste die ik ooit heb gelezen:

'Bepol', zei de kapper toen eenvoudig.
'Bepol', zei de ander - en het was of ze dronken op alle mensen die iets kwijt waren.'

Gauw gaan lezen dat boek!