Lezersrecensie
In één ruk uitgelezen
Erik Vlaminck is een van mijn favoriete schrijvers, omdat hij
ontzettend onderhoudend een verhaal kan vertellen, dat ook nog eens
is doorspekt met sappig Vlaams, dat bij mij altijd zo veel warmer
overkomt dan het wat stijvere Nederlands. Ik weet ook niet hoe dat
komt (Brabant wellicht).
Zijn romancyclus "Het schismatieke schrijven" is voor hem, wat "De tandeloze tijd"voor A.F.Th. van der Heijden is. Als dit boekje je aanspreekt moet je die romancyclus ook zeker eens gaan lezen.
Deze novelle (van het formaat van een boekenweekgeschenk) is een ideaal boekske om op een verloren namiddag of avond in één ruk uit te lezen. Het is een soort spin-off, om maar eens een goed Nederlands woord te gebruiken van zijn roman "Suikerspin", die ik nog ongelezen op voorraad heb liggen in mijn boekenkast. Een heerlijk vooruitzicht.
Maar eerst ga ik nu beginnen aan "Gelukkige Slaven" van zijn Belgische collega Tom Lanoye.
Zijn romancyclus "Het schismatieke schrijven" is voor hem, wat "De tandeloze tijd"voor A.F.Th. van der Heijden is. Als dit boekje je aanspreekt moet je die romancyclus ook zeker eens gaan lezen.
Deze novelle (van het formaat van een boekenweekgeschenk) is een ideaal boekske om op een verloren namiddag of avond in één ruk uit te lezen. Het is een soort spin-off, om maar eens een goed Nederlands woord te gebruiken van zijn roman "Suikerspin", die ik nog ongelezen op voorraad heb liggen in mijn boekenkast. Een heerlijk vooruitzicht.
Maar eerst ga ik nu beginnen aan "Gelukkige Slaven" van zijn Belgische collega Tom Lanoye.
1
Reageer op deze recensie