Ik vind het alles behalve gemakkelijk mijn mening over Het verloren labyrint te formuleren. Het is al vanaf de eerste bladzijden duidelijk waar Kate Mosse met haar verhaallijn naar toe wil, echter weet ze het mooi te brengen en ze maakt het (m.i.) door middel van haar tot de verbeelding sprekende beschrijving van de 13de eeuw makkelijk je in de tijd van Alais in te leven. Wat ik vervolgens jammer vind is dat je na ruim driekwart van het boek, afgescheept wordt met een (snel) gefabriceerd einde. Deze roman deed me meer dan eens (sterk) denken aan De acht van Katherine Neville. Het verloren labyrint laat je wat mij betreft op soortgelijke wijze ietwat teleurgesteld achter. Een mooie roman over de zoektocht naar alweer "die Graal", helaas niet erg orgineel of opzienbarend.