Zomermeisjes

Je zult maar als enige vrouw met rare eetgewoontes en een volkomen onbekende functie in een echte mannenwereld terecht komen. Waar ze nog van mening zijn dat vrouwen achter het fornuis horen. De jonge Amsterdamse rechercheur Lot van Dijk overkomt dit, ze wordt van het altijd bruisende Amsterdam overgeplaatst naar het duffe Twente. Ze wordt er gek van verveling, totdat er tijdens een nachtdienst een melding komt dat er een lijk is gevonden in een afgelegen hutje in het bos. Samen met haar collega Jaap gaat ze erop af en doet een bizarre vondst. De staat waarin het lijk verkeert, zegt Lot dat het niet zomaar een moord is. Als profiler heeft ze geleerd hoe ze met minimale aanwijzingen op een slachtoffer en de plaats delict een mogelijke dader kan aanwijzen. Maar haar specialisme wordt door de mannelijke collega’s met argusogen bekeken, hocus pocus formules worden ze genoemd. Wanneer een tweede slachtoffer onder dezelfde bizarre omstandigheden wordt gevonden is Lot er alles aan gelegen om de dader te vinden.

In het begin van het onderzoek krijgt ze niet of nauwelijks de mogelijkheid mee te werken, haar analyses worden verworpen en overleg vindt soms al plaats zonder dat zij daarbij aanwezig is. Lot stoort zich hier heel erg aan, in Amsterdam en Zweden werd zij nooit op deze manier genegeerd. Dat ze door Leo, de officier van justitie, kleinerend Lotje wordt genoemd zorgt voor de nodige irritatie bij haar. Zal ze haar collega’s kunnen overtuigen dat ze een waardevolle aanwinst is voor het korps…

Naast de verhaallijn van Lot heeft ook die van de dader een belangrijke rol in het geheel. Een klein jongetje, dat snakt naar geborgenheid en liefde van zijn moeder. Eenzaam en alleen, nooit goed genoeg, een blok aan haar been. En toch doet hij heel hard zijn best om door haar gezien te worden.

Een aantal verdachte personen passeren de revue, elk van hen zou zomaar de dader kunnen zijn geweest. Je wordt hierdoor enigszins op het verkeerde been gezet. Pas aan het einde vallen alle stukjes van de puzzel op zijn plek, met als gevolg een verrassende en spannende plot.

Met haar jarenlange ervaring bij de politie heeft Jobien Berkouwer een bijzonder geloofwaardig debuut geschreven. De schrijfstijl is erg prettig, korte hoofdstukken en geen lange of onbegrijpelijke dialogen. Vooral de verhaallijn van de dader is bijzonder goed uitgewerkt.

Kortom, een heerlijke thriller die het zeker waard is om in de vakantiekoffer meegenomen te worden.