Abrupt einde

Rosalie heeft voorspellende dromen en droomt dat haar vliegtuig neerstort. Haar man laat zich niet ompraten om een andere vlucht te nemen en verongelukt de volgende dag. Later droomt ze over een aanslag op een feestdag. Ze gaat naar de politie, maar ze geloven haar niet, waardoor ze zich gedwongen voelt om op een metrostation te posten. Als ze dan ook nog droomt over de straat waarin de dader woont en ze daarheen gaat, pakt de politie haar op op verdenking van het beramen van een aanslag. Simone van der Vlugt heeft weer een vlot te lezen boek geschreven, waarin gewisseld wordt tussen het oogpunt van Rosalie en dat van 1 van de verdachten. De tijd dat ze gearresteerd wordt, wordt zodanig beschreven dat je plaatsvervangend verontwaardigd wordt over hoe Rosalie behandeld wordt. Het einde is echter abrupt, de verhaallijn wordt ineens afgebogen en is onwaarschijnlijk. Dit vind ik jammer. Ook vond ik het niet echt een thriller. Een van de mindere boeken van Simone van der Vlugt.