Worstelend lezen.

Björn Peeters schreef 5 boeken voor de Ictiluni reeks saga van De Twee Prinsessen (uitgebracht onder de naam Linnse Peeters).

Het boek vertelt het verhaal over 2 meisjes (ictiluni) Amarillis en Velira die tot hun 16 en 15 jaar worden opgevoed door mama Arria. Zij is niet echt hun moeder en zij zijn niet echt zussen. Ze zijn dol op het verhaal over de 2 verloren prinsessen die mama Arria vaak verteld en fantaseren vaak erover dat zij die 2 prinsessen zijn.
Wanneer op een dag mama Arria wordt vermoord door de soldaten van De Bloederige Koning vluchten Amarillis en Velira. Na veel omwegen, veel vechten en vluchten sluiten ze zich aan bij een grote groep mensen die ook op de vlucht zijn voor De Bloederige Koning.
Het boek wordt geschaard onder fantasy voor volwassenen maar zal meer tot zijn recht komen als jeugdboek, mits de schrijfwijze wordt aangepast.
Het lijkt een ouderwets taalgebruik, veelvuldige kromme zinnen en af en toe een taalfout.
'Erila was waar bij bewustzijn; ze werd gedragen door twee sterke mannen, die haar nu naar voren brachten.
“Wie weet wat leeft hier allemaal.” zei ze tegen Velira.'

Als lezer moet je je door de gevechten heen worstelen die echt te veelvuldig voorkomen en te fantastisch overkomen. Opnieuw meer iets voor de 12/13-jarige lezer.
Al met al is Een verhaal van twee prinsessen geen aanrader voor de volwassen lezer (zelfs niet als liefhebber van fantasie) en zullen de meeste lezers afhaken na dit eerste deel. Heel jammer.