Een feelgood met een serieuze rand.

Dit is mijn eerste kennismaking met Aline van Wijnen. Een open schrijfster, die leuk en vriendelijk om gaat met haar lezers. Dat was zeer duidelijk tijdens de leesclub.

Het hoofdverhaal draait om Robin en Max. Beide op hun eigen momenten en manieren beschadigd geraakt in hun verleden. Hun bagage zorgt ervoor dat ze, ieder op hun eigen manier, op hun hoeden zijn in de liefde. Op het oog is dit bij Max niet meteen aanwezig en zichtbaar. Hij is toch de brutale, knappe fotograaf die zijn avances maakt richting Robin en haar steeds weer op lijkt te zoeken.

Onder de huid blijkt er toch meer te spelen. Als Robin eindelijk klaar is, kan Max het weer niet aan. Hoe kunnen mensen zo ongelooflijk om elkaar heen draaien. Het is te bizar voor woorden, maar ook weer niet geheel ongeloofwaardig. Zelf heb ik ook wel eens in mijn vriendenkring mensen gezien waarvan ik dacht, hebben jullie nou echt niet door hoe leuk jullie elkaar vinden en hoe geweldig jullie als stel zouden zijn.

Alix, de zogenaamde "beste" vriendin van Robin, is deels verantwoordelijk voor het wantrouwen van Robin. Het is niet alleen wantrouwen richting mannen, maar ook richting de maatschappij, vriendschap en familie wat Robin parte speelt. Dit merk je in de gedachtegang tijdens de interviewen die plaats vinden.

Haar vriendschap met Sveta is voorzichtig en wordt voor je gevoel in het begin bijna beschadigd door de onuitstaanbare Alix. Sveta is een lieve vrouw die meer respect verdiend dan ze krijgt. Aan de ene kant niet een sterk personage op zichzelf, maar wel versterkend in de manier waarop Robin naar de wereld en vriendschap kijkt.

Al met al een boek voor om heerlijk te lezen en van te genieten. Zo nu en dan met herkenbare stukken door de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt. De situaties die soms de revue passeren zijn ook herkenbaar, al dan niet in een andere leeftijdsfase dan waar Robin en Max zich in bevinden. Zeker een aanrader voor iedereen die van feelgood en chicklit houdt.