Lezersrecensie
Wat ik nou vind van 'Dekmantel'?
Even een wat 'ouder' boek tussendoor. Een 'Loes', dus eigenlijk altijd goed!
Maar in dit geval kostte het me wat tijd voor het boek me pakte, wat vooral te maken had met de opzet van de eerste paar hoofdstukken.
Dit zijn namelijk brieven. Brieven van Maggie aan haar man Winston, die van iets verschrikkelijks verdacht wordt.
En dat vond ik niet zo prettig lezen.
Na een paar hoofdstukken veranderde het perspectief naar dat van Fay.
Fay en haar gezin hebben het moeilijk, zij zijn het gezin dat overblijft na de daad van Winston.
Een daad die, zo wordt duidelijk, méér dan één slachtoffer maakte. Die meerdere gezinnen beïnvloedt. Die wrakstukken achterlaat.
En onbedoeld heeft Winston nog veel meer ellende in werking gezet dan alleen hetgeen waarvoor hij is opgepakt.
Twee gezinnen dus, die lijden onder de daad van één man. Alsof dat nog niet genoeg is, besluit Loes dat er best nog een potje narigheid opengetrokken kan worden; Winstons oudste dochter verdwijnt....
Gedurende het hele boek lezen we Maggies beslommeringen en gedachten in de vorm van correspondentie richting Winston. Zoals gezegd, vond ik dit in het begin wat vervelend lezen, maar de afwisseling met Fay's hoofdstukken was prettig, en uiteindelijk kon ik er wel aan wennen.
De schrijfster weet gedurende het boek de spanning op een prima niveau te houden, want al snel worden je verdenkingen gestuurd naar de meest voor de hand liggende mogelijkheid. En mocht je dat té voor de hand liggend vinden... erg veel andere opties heb je niet, dus het móet toch haast wel...? Toch?
Grote afwezige in het verhaal is Winston zelf. Iedereen heeft een mening over hem, wil iets van hem (of juist niets), maar hoe hij zelf in het geheel staat? En hoewel ik in het begin nog wel 'wachtte' op een reactie van hem, een hoofdstuk uit zijn perspectief, eigenlijk vind ik nu het boek uit is, dat juist zijn afwezigheid hem de 'lead-role' geeft.
Je kunt hierdoor de gedachten die alle andere personages over hem hebben goed volgen, zonder dat je al een mening hebt gevormd door over zijn eigen schouder mee te kijken.
Want hij hééft nu eenmaal iets verschrikkelijks gedaan, en geen enkel excuus zal die daad verzachten.
Zijn motieven zijn onbelangrijk, de gevolgen echter levensgroot.
Een dik verdiende 4 duimpjes voor 'Dekmantel'!
Maar in dit geval kostte het me wat tijd voor het boek me pakte, wat vooral te maken had met de opzet van de eerste paar hoofdstukken.
Dit zijn namelijk brieven. Brieven van Maggie aan haar man Winston, die van iets verschrikkelijks verdacht wordt.
En dat vond ik niet zo prettig lezen.
Na een paar hoofdstukken veranderde het perspectief naar dat van Fay.
Fay en haar gezin hebben het moeilijk, zij zijn het gezin dat overblijft na de daad van Winston.
Een daad die, zo wordt duidelijk, méér dan één slachtoffer maakte. Die meerdere gezinnen beïnvloedt. Die wrakstukken achterlaat.
En onbedoeld heeft Winston nog veel meer ellende in werking gezet dan alleen hetgeen waarvoor hij is opgepakt.
Twee gezinnen dus, die lijden onder de daad van één man. Alsof dat nog niet genoeg is, besluit Loes dat er best nog een potje narigheid opengetrokken kan worden; Winstons oudste dochter verdwijnt....
Gedurende het hele boek lezen we Maggies beslommeringen en gedachten in de vorm van correspondentie richting Winston. Zoals gezegd, vond ik dit in het begin wat vervelend lezen, maar de afwisseling met Fay's hoofdstukken was prettig, en uiteindelijk kon ik er wel aan wennen.
De schrijfster weet gedurende het boek de spanning op een prima niveau te houden, want al snel worden je verdenkingen gestuurd naar de meest voor de hand liggende mogelijkheid. En mocht je dat té voor de hand liggend vinden... erg veel andere opties heb je niet, dus het móet toch haast wel...? Toch?
Grote afwezige in het verhaal is Winston zelf. Iedereen heeft een mening over hem, wil iets van hem (of juist niets), maar hoe hij zelf in het geheel staat? En hoewel ik in het begin nog wel 'wachtte' op een reactie van hem, een hoofdstuk uit zijn perspectief, eigenlijk vind ik nu het boek uit is, dat juist zijn afwezigheid hem de 'lead-role' geeft.
Je kunt hierdoor de gedachten die alle andere personages over hem hebben goed volgen, zonder dat je al een mening hebt gevormd door over zijn eigen schouder mee te kijken.
Want hij hééft nu eenmaal iets verschrikkelijks gedaan, en geen enkel excuus zal die daad verzachten.
Zijn motieven zijn onbelangrijk, de gevolgen echter levensgroot.
Een dik verdiende 4 duimpjes voor 'Dekmantel'!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van BibliophileSan
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
