Wat ik nou vind van... 'Dwaalspoor'?

Nadat ik 'Masterplan' van Pjotr Vreeswijk 4,5 duim gaf, wilde ik ook het vervolg hierop lezen. Vandaar dat 'Dwaalspoor' werd aangeschaft.


En kon ik in de vorige recensie éigenlijk de vergelijking met James Bond niet meer maken omdat nadat ik dat bedacht had, die vergelijking in het boek werd gemaakt.... maakte ik bij het lezen van dit deel een notitie dat Lynn net Lara Croft was.


Tot aan het einde toe kon ik die vergelijking gebruiken, tot...jawel... het nawoord waarin de auteur zélf die vergelijking maakt.
Nu is het verdorie net of ik geen eigen ideeën heb!!!
Laten we het er dan maar op houden dat Pjotr Vreeswijk een talent heeft om de personages die hij in zijn hoofd heeft, zo op papier te zetten dat de lezer het net zo voor zich ziet.

Ok, het verhaal;
Alex is na 'Masterplan' weggegaan bij OPERATIONS en traint nu soldaten voor het Franse vreemdelingenlegioen.
Tot hij een bericht krijgt dat ervoor zorgt dat hij zo snel mogelijk weer terug in Brussel is.

Van een oude bekende krijgt hij een briefing, die weinig te raden overlaat. Hij schakelt wederom de hulp van Suzanne in, en ook Natalia, de assistente van zijn voormalige werkgever schiet hem te hulp.

Het lijkt erop dat er vanuit het Oosten een enorme dreiging naar Europa onderweg is, één zoals nooit eerder vertoond.
En natuurlijk is er niet veel tijd om dit te voorkomen...


Gelukkig kan Alex rekenen op een trouwe achterban, die desgevraagd de regels overtreden en van alles op het spel zetten, wetende dat als dit niet gestopt wordt, er niets meer op het spel te zetten vált.

Maar zorgt Alex' tussenkomst niet juist voor nóg meer problemen? En tegen welke machten moet hij het in Europa nog meer opnemen?
Natuurlijk draait het bij de slechteriken in dit verhaal om geld en macht. Of andersom.
En daar hebben ze álles voor over. Aan Alex en zijn vriendjes de opdracht hen te stoppen.

Een aantal nieuwe gezichten die een goede bijdrage leveren aan het verhaal worden op het toneel getoverd, maar ik had bv Safi uit 'Masterplan' ook graag teruggezien. Want voor wie werkte hij nu eigenlijk?

Wauw, dit boek raast sneller voort dan de vele treinen die erin rondrijden!
Met een rótvaart racen we door delen van Europa en Azië, en krijgen we kennis van meer organisaties dan je kunt ík kan bedenken.

Noem me naïef, dat ben ik hoogstwaarschijnlijk ook, maar al die geheime organisaties en groeperingen… eeuh.. hellup??? Echt??

Dus ik laat het hele gebeuren gewoon maar over me heen komen, accepteer dat het waar is (althans in dit boek dan) en laat me meesleuren in het verhaal.

En dat lukt ook bij dit deel weer prima.
De auteur heeft een overtuigende manier van schrijven, en daardoor zijn de kleine foutjes (je telefoon in je jaszak horen terwijl je net je telefoongesprek hebt afgesloten bv) ook in dit boek weer te vergeven.
Hoewel wat vergezocht (hoop ik!!) en ondanks de meerdere verhaallijnen is het prima te volgen. Ik vond persoonlijk de manier waarop de boeven aan hun informatie kwamen niet heel verrassend, die was al snel duidelijk.
Desalniettemin heb ik ook dit boek weer met plezier (en snel!) uitgelezen, en ben ik oprecht nieuwsgierig naar een derde deel.
3,5 duim!