WAt ik nou vind van... Horen, Zien, Zwijgen

Ik liep in de plaatselijke boekhandel (Plukker, die overigens een waanzinnig aanbod boeken heeft), op zoek naar een kadootje.
Natuurlijk had ik me voorgenomen zelf geen boeken te kopen, aangezien ik nog een metershoge Nog-te-lezen-stapel heb liggen.
Dus liep ik niet veel later met een berg boeken weer de winkel uit. Waaronder 'Horen, Zien, Zwijgen'. Ik had er niet eerder over gehoord, maar de titel en de tekst op de achterzijde waren interessant genoeg om mijn bankpas voor te trekken.

Toen ik eenmaal in het boek was begonnen, kwam ik het ineens overal op Social Media tegen.. ik was duidelijk niet de enige.
Een vergelijking die ik veel tegen kwam was die met M.J. Arlidge. Maar daar ben ik het niet helemaal mee eens. Ja, wellicht als je Arlidge mengt met een stukje Mo Hayder, the Queen van Blood en Gore...

Ennieweej; Horen Zien en Zwijgen... 'See no Evil, Hear no Evil…' Als ik dát hoor, zie ik dít:

[gifje van een film]

Ja zo oud ben ik al.... Voor diegenen die dit níks zegt... Deze film heet dus 'See no evil, hear no evil'. De man achter het stuur (Richard Pryor) speelt een blinde en de andere (Gene Wilder) een dove. Oude film, maar ik vond 'm vroeger erg grappig).

Het boek dus:
Sam Porter is de aangewezen man om de dood te onderzoeken van een man die door een bus is aangereden. Normaal gesproken doet hij niets met verkeersongevallen, maar dit keer is het anders. Het slachtoffer had een pakketje bij zich. Een doosje. Met een afgesneden oor erin..

En laat dit nu net de werkwijze zijn van de seriemoordenaar waar Sam al 5 jaar op jaagt?
Deze ontvoert kinderen van ouders die iets slechts hebben gedaan... De ouders ontvangen eerst een oor, daarna de ogen en tot slot de tong van hun kind. Waarna ze dood worden gevonden.

Alsof dat nog niet gruwelijk genoeg is, lezen we in het boek ook het dagboek van een jongetje dat wordt opgevoed door een bijzonder stel ouders... Zij keren hun hand ook niet om voor een moord meer of minder.

Porter en zijn team gaan haastig op zoek naar het slachtoffer van de moordenaar (Aap), want nu hij dood is, is er niemand die weet waar zij is en die haar kan helpen. De race tegen de klok start, want hoe lang kan zij, gewond en zonder eten of drinken, overleven?

En... zitten ze wel op het juiste spoor?

Jongens jongens, iedere bladzijde sloeg ik sneller om, wát een boek!
De spanning wordt subliem opgebouwd, alles klopt aan het verhaal, geen losse eindjes, maar wél een opening naar een eventueel vervolg.

Het dagboek is een goede vondst, en aan het eind van het boek passen alle puzzelstukjes bijzonder goed ineen.
De moordenaar blijkt een ijskoude, met alle touwtjes in handen... Iemand wiens denkwijze volstrekt onbegrijpelijk is, maar zelf compleet overtuigd is dat hij het enige juiste doet.

Dit is een thriller zoals een thriller hoort te zijn.
Zonder twijfel 5 duimpjes