Lezersrecensie
Mythologie in een ander jasje
De Griekse mythologie heeft me altijd al gefascineerd, als kind al vond ik de verhalen buitengewoon fascinerend… Icarus, Achilles, Medusa, de Minotaurus...fantástisch!
Ik was dan ook erg benieuwd naar dit boek!
In het begin vond ik het erg, érg lastig om doorheen te komen. Want al was er in het begin slechts CHAOS, die wordt in het boek gerangschikt tot het opdreunen van namen en nageslacht. Af en toe een grappige opmerking maakt de boel wat luchtiger, maar ik heb even wanhopig gedacht dat ik het boek maar aan de kant moest leggen als dit ruim 400 blz zo doorging.
Maar, na de eerste en tweede orde, na de strijd der Titanen, komt er een betrekkelijke rust op de Olympus, en 12 Goden settelen zich daar.
Die 12 heersen over de wereld, onder het gezag van 2 van hen; Zeus en Hera.
Al die Goden hebben hun eigen krachten, 'vakgebied' maar ook hun eigen onhebbelijkheden.
Daarbij waren ze er niet vies van om hun eigen familie te bezwangeren en al snel hobbelen er over de aarde allerlei 'ondergoden', nimfen etc rond.
Toch mist oppergod Zeus iets.... Iets om hem te entertainen... Hij besluit de aarde te bevolken met miniversies van de Goden zelf; mensen. Eerst alleen mannen, pas veel later komt de eerste vrouwelijke mens erbij; Pandora (die met die doos ja.… al blijkt dat geen doos geweest te zijn).
Als steeds meer vrouwen op aarde rondlopen, kan de toch al niet zo trouwe Zeus 'm maar niet meer in zijn broek houden (waarschijnlijk de reden dat hij in een gewaad rondliep?). Ik wist dat hij bij veel vrouwen kinderen had verwekt, maar dat hij zó'n Griekse Goddelijke Geilaard was als in dit boek beschreven? #MeToo had destijds beslist aanhangers gehad....
Allerlei mythen komen aan bod in dit boek, een paar bekendere, maar vooral ook de (voor mij) minder bekende. En waar ik normaal niet zo van voetnoten houd, in dit boek vond ik ze júist leuk! Waarom? Veel woorden die wij nu gebruiken, zonder de oorsprong daarvan te weten, zijn terug te voeren op mythologische figuren. Ook beroemde verhalen van bijvoorbeeld Shakespeare vinden hun oorsprong in de oude Griekse mythen. In de voetnoten worden deze aangehaald en evt. verder uitgelegd.
De heerlijk droge manier waarop Fry de gesprekken tussen bijvoorbeeld twee Goden weergeeft, zo nu en dan zijn eigen mening geeft of een vergelijking trekt met de tegenwoordige tijd, zorgde ervoor dat ik regelmatig met een grijns zat te lezen of hardop begon te lachen.
Heb je helemaal niets met de verhalen rondom Griekse helden en Goden? Dan gaat dit boek daar denk ik ook geen verandering in brengen.
Maar anders is het zéker een aanrader! Even door de zure appel die de eerst 70 blz zijn heen bijten, en dan is het genieten geblazen.
http://www.watiknouvind.com/2018/06/wat-ik-nou-vind-van-mythos-van-stephen.html
Ik was dan ook erg benieuwd naar dit boek!
In het begin vond ik het erg, érg lastig om doorheen te komen. Want al was er in het begin slechts CHAOS, die wordt in het boek gerangschikt tot het opdreunen van namen en nageslacht. Af en toe een grappige opmerking maakt de boel wat luchtiger, maar ik heb even wanhopig gedacht dat ik het boek maar aan de kant moest leggen als dit ruim 400 blz zo doorging.
Maar, na de eerste en tweede orde, na de strijd der Titanen, komt er een betrekkelijke rust op de Olympus, en 12 Goden settelen zich daar.
Die 12 heersen over de wereld, onder het gezag van 2 van hen; Zeus en Hera.
Al die Goden hebben hun eigen krachten, 'vakgebied' maar ook hun eigen onhebbelijkheden.
Daarbij waren ze er niet vies van om hun eigen familie te bezwangeren en al snel hobbelen er over de aarde allerlei 'ondergoden', nimfen etc rond.
Toch mist oppergod Zeus iets.... Iets om hem te entertainen... Hij besluit de aarde te bevolken met miniversies van de Goden zelf; mensen. Eerst alleen mannen, pas veel later komt de eerste vrouwelijke mens erbij; Pandora (die met die doos ja.… al blijkt dat geen doos geweest te zijn).
Als steeds meer vrouwen op aarde rondlopen, kan de toch al niet zo trouwe Zeus 'm maar niet meer in zijn broek houden (waarschijnlijk de reden dat hij in een gewaad rondliep?). Ik wist dat hij bij veel vrouwen kinderen had verwekt, maar dat hij zó'n Griekse Goddelijke Geilaard was als in dit boek beschreven? #MeToo had destijds beslist aanhangers gehad....
Allerlei mythen komen aan bod in dit boek, een paar bekendere, maar vooral ook de (voor mij) minder bekende. En waar ik normaal niet zo van voetnoten houd, in dit boek vond ik ze júist leuk! Waarom? Veel woorden die wij nu gebruiken, zonder de oorsprong daarvan te weten, zijn terug te voeren op mythologische figuren. Ook beroemde verhalen van bijvoorbeeld Shakespeare vinden hun oorsprong in de oude Griekse mythen. In de voetnoten worden deze aangehaald en evt. verder uitgelegd.
De heerlijk droge manier waarop Fry de gesprekken tussen bijvoorbeeld twee Goden weergeeft, zo nu en dan zijn eigen mening geeft of een vergelijking trekt met de tegenwoordige tijd, zorgde ervoor dat ik regelmatig met een grijns zat te lezen of hardop begon te lachen.
Heb je helemaal niets met de verhalen rondom Griekse helden en Goden? Dan gaat dit boek daar denk ik ook geen verandering in brengen.
Maar anders is het zéker een aanrader! Even door de zure appel die de eerst 70 blz zijn heen bijten, en dan is het genieten geblazen.
http://www.watiknouvind.com/2018/06/wat-ik-nou-vind-van-mythos-van-stephen.html
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van BibliophileSan
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
