Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Wat ik nou vind van 'Nevelhel'?

BibliophileSan 13 juni 2019
Dit boek kreeg ik als recensie-exemplaar toegstuurd door uitgeverij Kramat, waarvoor veel dank.

Het boek heeft een aantal hoofdpersonen, te weten:
-Dennis, die aan het begin van het boek zichzelf voor de trein wil gooien
-Alex, die Dennis voor deze poging weet te behoeden
-Sophie, de psychiater die Dennis in behandeling krijgt.
-het politie-duo Vermeer en Claes

Als Dennis weinig reactie geeft op Sophies pogingen tot hem door te dringen, besluit zij Alex te bellen. Aangezien Dennis niemand heeft, is zijn redder triest genoeg degene die het dichtst bij hem staat.
Alex, die ook niet veel heeft in het leven, geeft hieraan toe. Niet zo zeer vanwege Dennis, maar omdat hij het prettig vindt dat hij nodig is. Daarnaast vindt hij Sophie erg aantrekkelijk en hoopt stilletjes dat dit wederzijds is.

Dennis en Alex lijken niet met en niet zonder elkaar te kunnen. Het wat onwillige contact blijft, maar ieder heeft daar zo zijn eigen reden voor.
Tijdens Dennis' verblijf op de PAAZ-afdeling geeft hij aan bedreigd te worden. Sophie vermoedt dat hij dit zich inbeeldt, maar al snel blijkt Dennis niet de enige te zijn die ongenodigd bezoek krijgt.
En dan volgen de gebeurtenissen elkaar in sneltreinvaart op.


Wat begint met een goede daad van Alex, blijkt zijn leven op zijn kop te zetten.
Als hij dit van te voren had geweten...

Langzaam sijpelt het onheil tussen de pagina's van dit boek, om ze er vervolgens in te doordrenken.
Je voelt dat er ellende aan zit te komen, maar hoe? Wat? En vooral... wie?


Doordat er regelmatig van perspectief gewisseld wordt, krijg je als lezer een inkijkje in de gedachten van de diverse hoofdpersonen.
Dit in combinatie met tijd- en locatiesprongen ("Op hetzelfde moment, één verdieping hoger") zorgt voor een leuke afwisseling.

(Overigens hoor ik bij dat soort zinnen altijd 'Meanwhile, in Gotham City...' in mijn hoofd. En zie ik de in panty gehulde variant van het Dynamic Duo voor me.
Staat compleet los van dit boek, maar ik dacht, ik deel dit even met je...)

Dus.

Bijzonder zijn de teksten van diverse schrijvers over de Nevelhel. Door het boek heen zijn er verschillende teksten te vinden, in een duidelijk ander lettertype, dus goed te onderscheiden van het daadwerkelijke verhaal.
De Nevelhel... Ik had er nog nooit van gehoord. De titel, samen met de onheilspellende figuur op de cover sprak mij dan ook direct aan.
En deze figuur blijkt goed gekozen, want door het boek heen komen we hem geregeld tegen... en juist het simpele, alledaagse (een man met een capuchon op, waardoor zijn gezicht niet te zien is) maakt dat het creepy wordt.
Ik zou er niet blij van worden althans, als ik dit tegenkom op straat. Of in mijn huis ... Waar dan ook eigenlijk... Brrrr.....

De auteur is Vlaams, wat ook te merken is aan de manier van schrijven. Er worden woorden en uitdrukkingen gebruikt in het boek die wij hier in Nederland niet gebruiken. Ik althans niet ;)
Dit is overigens geen probleem, alleen iets wat me opviel.

"Het was het enige wat ze kon doen, schreeuwen en smeken. Ze hijgde. Haar vingertoppen begonnen te tintelen door de onregelmatige aanvoer van zuurstof en de ongemakkelijke houding waardoor de bloedtoevoer werd afgesneden. Haar hoofd en schouders werden nog steeds, alsof ze in een bankschroef zaten, tegen de stoffen kussens gedrukt. Ze kon niet rationeel denken. Alles gebeurde te snel, te hard en te pijnlijk. Er was alleen tijd voor angst, pure doodsangst en wanhoop zonder vorm, beeld of kleur." (p. 251)

Op sommige momenten ontbrak de vaart in het boek, omdat de auteur wat beschrijvend wordt. Ook was ik er al vrij snel over uit wie de veroorzaker van de ellende was.
Desondanks waren er genoeg vragen die nog beantwoord moesten worden, dus het boek nodigde abslouut wel uit om verder te lezen.

Al met al geef ik 'Nevelhel' 3,5 duim.
1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van BibliophileSan