Originele en aangrijpende visie op het hiernamaals

De hemel volgens Boe is het intrigerende relaas van Oliver 'Boe' Dalrymple, die na een tragisch ongeluk ontwaakt in wat de hemel voor dertienjarigen blijkt te zijn. Boe leed aan een chronische hartkwaal, en veronderstelt dan ook dat dit zijn dood veroorzaakt heeft. De komst van klasgenoot Johnny zet alles echter op losse schroeven. Beiden blijken om het leven te zijn gekomen door een schietincident op school. Wanneer ze even later ook te weten komen dat de schutter ‘Gunboy’ zelfmoord pleegde, en zich eveneens in de hemel bevindt, neemt het verhaal een duistere wending die niet te voorspellen is. Boe schrijft dit verhaal aan zijn ouders, in de hoop dat het hen ooit op de een of andere manier zal bereiken.

In 1989 was vertaler Neil Smith bij een bezoek aan de universiteit van Montreal getuige van een schietincident waarbij 14 studenten omkwamen. Ver moest de Canadese auteur dan ook niet zoeken om inspiratie op te doen voor deze aangrijpende roman. Zijn debuut, Bang Crunch uit 2007 werd wereldwijd met overweldigend succes onthaald, en won verschillende prijzen. Ook De hemel volgens Boe sleepte in 2015 de Hugh MacLennan Prize for Fiction in wacht, en werd tot nu toe in zeven talen uitgegeven.

Smith maakt met zijn roman diepe indruk, en het beeld dat hij opwerpt van het hiernamaals, of 'Stad', zoals er naar deze hemel verwezen wordt, is hoogst origineel en geloofwaardig. Geen bergen, watervallen of ander natuurschoon; "wil je je een goede voorstelling maken van Stad, denk dan aan een grootschalig sociaal woningbouwproject", voorbehouden aan dertienjarige Amerikanen. Na wedergeboorte in Stad, blijf je er een slordige 50 jaar wonen, tot je overgaat naar een volgend, onbekend hiernamaals. De weergave van de excentrieke hippiekunstenaar ‘Zig’ die de hemel aanstuurt, is erg vermakelijk. Deze god is niet enkel feilbaar, maar maakt er zelfs geregeld een potje van. Fysiek groeien doen de jonge bewoners van Stad niet meer, maar hun mentale ontwikkeling blijft wel vooruitgaan. Ook is iedereen nét een tikkeltje anders dan op aarde. Zo blijkt Boe, in zijn woonplaats Illinois nog een introverte buitenstaander die meer geïnteresseerd is in chemie dan in vrienden, in Stad plots een erg sociale jongen, al moet hij dit met een aanzienlijk deel van zijn intellect bekopen.

"Zo slim voel ik me de laatste tijd niet. De brains die ik bezit - kennis over amoebozoa, nebula en algebra - hebben hier geen nut. Wat ik nodig heb, is de soort intelligentie die me helpt te begrijpen waarom een jongen een school binnenloopt en een vuurwapen leegschiet. En waarom het ene slachtoffer deze jongen kan vergeven, en waarom de ander dat nooit zal doen."

Naast de thematiek rond schietpartijen op middelbare scholen, raakt Smith ook andere diepere thema's zoals moord, wraak, geweld en pesterijen. Laat je door de titel van dit boek niet misleiden, De hemel volgens Boe is geen sprookje. De zware onderwerpen en gitzwarte onthullingen maken dit boek tot bittere ernst, waarin de ondertoon van verlies en droefheid je bij momenten naar de keel grijpt.

"Ik wil stoppen nu ik nog weet hoe jullie eruitzien. Met de tijd zal mijn beeld van jullie gezichten vervagen. Het zal lijken alsof jullie zijn gestorven, niet ik. Maar zelfs wanneer ik me jullie gezichten niet meer kan herinneren, weet dan dit: jullie zoon houdt van jullie. Wat curieus dat ik dat nooit eerder tegen jullie heb gezegd."