Zo mooi

Ginevra en Antonio groeiden samen op, hun vaders waren beste vrienden, dus ze zagen elkaar veel. Op gegeven moment veranderde hun vriendschap in liefde, maar juist dan breken de vaders met elkaar door verschillende denkwijzen. Ginevra mag Antonio niet meer zien…
Als Antonio na twee jaar studeren in Bologna terugkeert naar Florence, zijn hun gevoelens nog even sterk als altijd. Ze besluiten er stiekem vandoor te gaan. Maar Ginevra’s vader weet hen op te sporen, sleurt Ginevra mee terug naar huis en verplicht haar te trouwen met een man naar zijn keuze, een rijke weduwnaar. Het lijkt erop dat Ginevra’s toekomstige, saaie, leventje compleet uitgestippeld is. Maar dan breekt de pest uit en komt haar hele wereld op zijn kop te staan…

Ben jij ook zo verliefd op de cover van dit boek? Ik vind hem zo mooi! En het mooie is: ik voelde gedurende bijna het hele verhaal precies dat sfeertje. De wereld die ik voor me zag had die tinten, die uitstraling.
Simone heeft de legende van Ginevra helemaal tot leven weten te brengen. De personages; de eigenwijze Ginevra die goed weet wat ze wil en de slimme Antonio die vraagtekens zet bij blind de Bijbel volgen, maar ook het Florence van de 14e eeuw. Ik was daar, ik beleefde het mee. Ik liet net als Ginevra alles achter voor de liefde en proefde eventjes aan het vrije leven, om daarna gevangen te worden en in een kooitje gestopt te worden…

Wow Simone, wat heb je dat weer mooi en knap gedaan! Weer een stukje geschiedenis wat een gezicht gekregen heeft! Prachtig!!