Heerlijk

Robin, freelance tekstschrijver, wil niks meer met liefde te maken hebben. Ze is een paar keer flink teleurgesteld en heeft besloten voortaan haar hoofd te gebruiken en niet meer haar hart te volgen. Maar dan komt ze de volhardende en super knappe fotograaf Max tegen. Hij heeft een oogje op haar en wil haar niet zomaar laten gaan. Hij vraagt haar om samen met hem een fotoproject, foto’s met verhalen, over de liefde te doen. Zij gaat akkoord, want samen zijn met Max is toch wel erg fijn. Maar ze begint hun vaste afspraken en uitstapjes wel érg leuk te vinden. Zijn ze niet stiekem meer dan ‘friends with benefits’, zoals zij het zo koppig blijft noemen?

Leuk dat de hoofdpersonen in Almere wonen, dichtbij voor mij en redelijk bekend, dus sommige locaties waren herkenbaar. Daarnaast zijn de personages sowieso erg herkenbaar, levensecht en sympathiek. Je kunt niet anders dan van ze houden (ook al zou je Robin soms…).

Ik heb één puntje van kritiek op dit verhaal: heel soms ging het me iets te vlot, dan was er een moment alweer voorbij voor ik het door had. Maar verder kan ik alleen maar enthousiast zijn over dit tweede boek van Aline van Wijnen: het leest heerlijk vlot, het verhaal is romantisch, ontroerend en warm en ik werd echt in het verhaal getrokken. Het is met recht weer een feelgood roman, eentje waarin je niet wilt stoppen, eentje die wat mij aangaat wel twee keer zo dik had mogen zijn…
Liefde met gebruiksaanwijzing heeft me weten te raken! Dank je wel voor weer een heel erg fijn boek Aline!