Prachtig

Mia heeft moeite met lezen en wordt in de klas uitgelachen als ze het weer eens verkeerd doet. Ze wil zo graag in plaats van een motiverend hartje een sterretje krijgen, wat voor goed gedaan staat, maar hoe hard ze het ook probeert, het lukt maar niet.
Iedere zaterdag gaat ze naar de bibliotheek, wat ze ook niet leuk vindt, maar deze keer is het anders: ze mag Bonnie, een van de bibliotheekhonden, voorlezen. Bonnie luistert zonder oordelen en dat geeft Mia steeds meer zelfvertrouwen. Maar dan ineens is Bonnie er niet meer…

Ik ben helemaal weg van dit prentenboek! De illustraties zijn zo mooi en vertederend en het verhaal is dat ook. Hoe geweldig is het dat zoiets echt bestaat! (zie stukje van de auteur hierboven) Ik vind het zo bijzonder wat honden teweeg kunnen brengen, dat ze mensen op zoveel manieren kunnen helpen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit verhaal gewoon met tranen in mijn ogen heb zitten lezen, het raakte me zo… En de leuke verrassing op het einde maakte de ontroering compleet.

Mia en de bibliotheekhond is een plaatje van een prentenboek en echt een prachtverhaal. Wat een mooie manier om dyslexie bespreekbaar te maken en wat een mooie manier om kinderen met dyslexie te helpen!