Afschuwelijk goed

Dit is het derde boek wat ik lees van Hilde Vandermeeren, over de vorige twee was ik erg enthousiast, want deze dame kan schrijven! Gelukkig zat ik met dit boek ook meteen weer in het verhaal, vanaf de spannende proloog.

Er komt een vrouw bij, ze weet niet meer wat er gebeurd is, maar ze weet dat er iets was met een kind en dat het haar schuld was…
Vervolgens begint het verhaal met “vier dagen eerder” en lees je wat er vooraf is gegaan en leer je de vrouw, Gaelle, kennen. Ook leer je huurmoordenaar Michael kennen, een ware kameleon die werkt voor Scorpio. Je leest wat er in zijn verleden voor triests gebeurd is waardoor hij zo koelbloedig is geworden. Maar helemaal gevoelloos is hij niet, want hij keert zich door Gaelle en haar zoontje Lukas tegen Scorpio. Of dat verstandig is?

Wat een nachtmerrie waar Gaelle in terecht komt! Ze wordt ervan verdacht haar zoontje te hebben willen vermoorden en daarna zelfmoord te willen plegen. Op de psychiatrische afdeling waar ze is opgenomen behandelen ze haar als een psychotische vrouw met moordneigingen. Gaelle’s herinneringen keren langzaam terug en ze wil duidelijk maken dat ze haar zoontje nooit wat aan zou doen, maar niemand gelooft haar…

Wat moet dat beangstigend zijn als je niet geloofd wordt! En zeker als je van zoiets vreselijks verdacht wordt en je vervolgens ook niets te horen of te zien krijgt van je zoontje! Hoe wanhopig wordt je dan? Misschien zou jij wel hetzelfde doen als Gaelle…
Ik leefde zo met haar mee! En ook met Michael die ooit een arm, verkleumd jongetje was die alleen maar eten wilde regelen voor zijn moeder, maar nooit meer thuiskwam. Hilde heeft ervoor gezorgd dat ik helemaal in hun verhalen getrokken werd.

Scorpio is een heel erg spannend en aangrijpend verhaal over de duistere wereld van huurmoordenaars. Wie geeft er opdracht? En waarom? Je komt het niet gauw te weten… En de huurmoordenaars stellen zich die vragen niet, ze voeren gewoon hun opdrachten uit.
Een jager wordt een prooi en een prooi wordt een jager. Scorpio is echt een afschuwelijk goed verhaal! Hilde Vandermeeren heeft het weer geflikt!