Spanning van het begin tot het einde

Het smelt gaat over drie vrienden: Eva, Pim en Laurens die praktisch bijna alles samen doen, tot op het moment dat hun relatie breekt. Het boek wordt verteld vanuit het standpunt van Eva en hoe zij alle gebeurtenissen beleeft. Het verhaal speelt zich af in het heden, maar aan de hand van flashbacks vertelt Eva over hun avonturen. Het verhaal dat zich afspeelt in het heden, gaat over Eva die naar een feestje van Pim trekt om zijn gestorven broer te herdenken. Eva neemt op haar tocht een blok ijs mee. Maar waartoe dient dat blok ijs?

Als je het boek leest, moet je alvast geen hoogstaande literatuur verwachten. De zinnen zijn eerder kort en eenvoudig en ook de hoofdstukken zijn zeer kort, wat ervoor zorgt dat het boek snel leest. Niet alleen dit zorgt voor het snelle lezen, maar de schrijfster weet ook heel goed de spanning op te bouwen en ze behoudt ook lange tijd het mysterie rond het blok ijs. Dus alleen daardoor wil je altijd maar doorlezen. Zo stelt ze ook het breekpunt tussen de drie vrienden uit, want dat kom je als lezer pas rond het einde van het verhaal te weten. Het hele verhaal wordt naar dat breekpunt toe geschreven. Alles wat vooraf gebeurt, heeft te maken met hun scheiding als vrienden en ook het einde bouwt verder op dat breekpunt.

Het verhaal deed in het begin wel vreemd aan, want alles wat gebeurt, lijkt nogal onrealistisch en de vrienden hebben in zekere zin ook een perverse persoonlijkheid. De drie vrienden geven namelijk hun vrouwelijke klasgenootjes punten op hun schoonheid. Daar laten ze het echter niet bij, want ze gaan een soort van weddenschap aan met die meisjes. De meisjes die bij hen uitgenodigd worden kunnen tweehonderd euro verdienen door een raadsel op te lossen dat door Eva verzonnen is. Per verkeerde gok moeten ze zich van een kledingstuk ontdoen. Als ze uiteindelijk het raadsel niet raden, moeten ze een opdracht uitvoeren. Dit blijkt echter geen onschuldig spelletje te zijn, want uiteindelijk is het genoodzaakt om te escaleren.

Ook bepaalde fragmenten tussen Eva en haar vader lijken me zeer onrealistisch. Zo is er een scène dat de vader van Eva een strop ophangt bij hen thuis en zijn zelfmoord insinueert door aan Eva zijn plannen te vertellen. Verder merkt de vader ook op dat haar borsten aan het groeien zijn en dat ze een echte vrouw aan het worden is. Dit lijkt eerder bizar, want normale mensen zouden dit niet doen, me dunkt.

Ik begrijp waarom dit boek al zo lang in de boeken top 10 staat, want de schrijfster weet de lezer te intrigeren met dit ongewone verhaal en weet de spanning zeer goed op te bouwen. Zelfs tot op het einde blijft het verhaal boeien. Het boek krijgt van mij drie sterren van de vijf, omdat het wel een goed verhaal is, maar ik had niet echt het gevoel dat dit echt hoogstaande literatuur was met poëtische, ellenlange zinnen. Toch weet de schrijfster van het begin tot het einde de aandacht van de lezer vast te houden. Een geslaagd boek dus!