Een debuut in de schemering

Nowelle Barnhoorn bewijst met haar debuut 'Schemerdieren' dat ze een knap verhaal kan schrijven. Pier is een realistisch personage dat zijn zin vindt in het steun en toeverlaat zijn voor zijn psychisch zieke vrouw, zijn dochter en de leerlingen op school. Wanneer die dochter plots vertrekt en zijn vrouw het noorden verliest, gaat het snel bergaf met hem. Wanneer de intrigerende Lena op school verschijnt, weet je dat het slecht zal aflopen. Friesland is lang niet zo duister en beklemmend als de achterflap laat vermoeden. Integendeel.
De plot is goed opgebouwd, maar de proloog verklapt al veel, waardoor er voorspelbaarheid in het verhaal sluipt. De karakters van Lena en Femke zijn onvoldoende uitgewerkt, waardoor er aan het (open) einde te veel vragen onbeantwoord blijven. Wie een vlot geschreven verhaal zoekt over dysfunctionaliteit binnen een gezin, vindt dat met 'Schemerdieren'. Voor mij heeft een verhaal meer diepgang nodig om te blijven hangen.