Lezersrecensie
Zijpaden
Ik ben bang dat ik ook dit boek niet helemaal begrepen heb. Bij het begin dacht ik dat het een thriller zou worden. Het verhaal van de politieman-schurk die uit is op wraak op de hoofdpersonen. Maar dat is slechts een element in het veelomvattende verhaal dat erg veel zijpaden kent. Te veel naar mijn smaak. Ik zie daar de lijn niet in, het kabbelt mij teveel langs allerlei ogenschijnlijk onbelangrijke details. Toch zal die lijn er zijn. Sterker nog: in zekere zin blijkt dit boek te gaan over het schrijven van dit boek. En de hoofdpersoon, een succesvol Amerikaans schrijver, legt ergens in het midden ervan uit dat elk verhaal weliswaar autobiografische elementen bevat (dit Irving-boek schijnt zijn meest autobiografische te zijn), maar dat het echte leven niet interessant genoeg is voor een roman. Het is de opdracht van de schrijver om een zorgvuldige structuur te verzinnen om het verhaal interessant te maken.
Eerdere ervaring met boeken van Irving heb ik niet. Een gevierd schrijver met een rijk genre, waarvan ik inmiddels ook begrijp dat dit boek niet algemeen beschouwd wordt als een van de hoogtepunten daaruit. Misschien had ik dus beter met Garp kunnen beginnen, maar destijds (vele tientallen jaren geleden) stond de film mij niet aan. En Twisted River stond toevallig in de kast. Misschien ga ik nog eens beginnen aan Owen Meany, maar voorlopig voor mij even geen Irving.
Toch is het einde mooi. Ik had dat niet meer verwacht, het verhaal leek dood te bloeden. Wel een beetje een deus ex machina, of beter: dea ex machina.
Eerdere ervaring met boeken van Irving heb ik niet. Een gevierd schrijver met een rijk genre, waarvan ik inmiddels ook begrijp dat dit boek niet algemeen beschouwd wordt als een van de hoogtepunten daaruit. Misschien had ik dus beter met Garp kunnen beginnen, maar destijds (vele tientallen jaren geleden) stond de film mij niet aan. En Twisted River stond toevallig in de kast. Misschien ga ik nog eens beginnen aan Owen Meany, maar voorlopig voor mij even geen Irving.
Toch is het einde mooi. Ik had dat niet meer verwacht, het verhaal leek dood te bloeden. Wel een beetje een deus ex machina, of beter: dea ex machina.
1
Reageer op deze recensie