We moeten het even over Kevin hebben

Toen Eva Khatchadourian beviel van haar zoon Kevin voelde ze niets. In de jaren die daarop volgden, liep ze steeds tegen problemen met haar zoon aan. Problemen die haar man totaal niet leek te zien of niet wilde zien. Problemen die uiteindelijk zouden leiden tot een grote gruweldaad, een massamoord met Kevin als dader. In 'We moeten het even over Kevin hebben' probeert Eva, door middel van brieven aan haar man, alle gebeurtenissen uit de afgelopen jaren te reconstrueren, en antwoord te vinden op die ene vraag: was het haar schuld?

Ik moet zeggen dat ik aan het begin van het boek wel even moest wennen aan de vorm van het verhaal. Het hele verhaal bestaat uit brieven die Eva richt aan haar man Franklin. Brieven van een verscheurde vrouw die heen en weer geslingerd wordt tussen schuld en zuivering van blaam. Lange betogen over gebeurtenissen in hun leven en de betekenis daarvan. Brieven van een vrouw die wanhopig probeert te achterhalen waar het nu eigenlijk mis ging.

Maar als je hier eenmaal aan gewend bent, merk je ook wel dat in deze vorm juist een enorme kracht van het verhaal schuilt. Vanaf het begin af aan (volledige recensie op http://boek-aholic.blogspot.nl/2014/08/lionel-shriver-we-moeten-het-even-over.html)