Jonsberg- Een lied dat alleen ik kan horen

Jonsberg- Een lied dat alleen ik kan horen

Rob Fitzgerald is 13 en verliefd op Destry Camberwick en moet daarom iets verzinnen om indruk op haar te maken. Maar hij is ernstig verlegen en heeft paniekaanvallen wat niet echt meehelpt.

Hij wordt gepest door Daniel Smith (die steeds knokken ja, zin in? roept), waarbij op cruciale momenten gelukkig altijd juf Pritchett opduikt.

Gelukkig heeft hij zijn vriend Andrew en een bijzondere opa die hij zo vaak mogelijk ziet.

Maar dan krijgt hij opeens berichtjes op zijn telefoon die hem uitdagen om dingen te gaan doen die hij echt niet wil doen.



Alleen de titel is natuurlijk al prachtig (komt uit een citaat van Oscar Wilde dat aan het begin staat) en het boek is vanaf het begin ontzettend geestig, je leest het met een grijns op je gezicht al heb je toch ook zakdoeken nodig als je verder in het boek komt.

En dan, als het eigenlijk bijna uit is, zit er nog een wending in het boek die je niet aan ziet komen.

Geweldig boek, grappig, ontroerend en origineel.