Prachtig geschreven psychologisch drama over liefde en vriendschap

Wat een plaatje is dit boek! Een mooie cover, die intrigeert. En het schijnt toch een soort trend te worden om de bladzijden aan de zijkant te bedrukken, zodat je bij een gesloten boek een mooie afbeelding (in dit geval muzieknoten) ziet.
Carla de Jong weet als geen ander hoe ze een goede psychologische roman moet afleveren! Wat een meesterwerk is dit weer. Dit is een ontroerend verhaal, met zowel komische als verdrietige gebeurtenissen. Carla de Jong weet je mee te slepen in het verhaal, het is soms net alsof je zelf een van de personages bent.
Zelf heb ik als meisje uit een “arbeidersgezin” ook op een gymnasium gezeten, maar ik heb me nooit beter gevoeld bij rijkere families dan thuis. In dat opzicht kan ik me dus niet verplaatsen in Anne, maar verder herken ik veel van mezelf: niet de behoefte hebben om uit te gaan, willen studeren, altijd met de neus in de boeken zitten en dan niet alleen voor de studie, maar ook voor de lol boeken lezen. Een feest van herkenning dus, wat maakte dat ik me misschien wel makkelijker in het verhaal kon inleven.
De Johansons zijn heel goed neergezette personages. Zeer geloofwaardig en ik denk dat het zelfs nu nog zo gaat in dat milieu. Wat is het dan ook prachtig om te zien dat, zodra dementie om de hoek komt kijken, afkomst en verwantschap er nauwelijks nog toe doen en iedereen gelijk is.
Het boek is opgedeeld in 10 (vrij) lange hoofdstukken, die elk opgedeeld zijn in stukken die vanuit een ander personage verteld worden. De ene helft blikt terug op de gebeurtenissen tussen 1980 en 1983 en de andere helft speelt in 2015, als Ronald Johanson, de pater familias, opgenomen moet worden in een verzorgingshuis. Hoe verder het verhaal komt, hoe nieuwsgieriger je wordt waar het vroeger is misgegaan en wat er dan precies is misgegaan. Stukje bij beetje geeft Carla de Jong het verhaal prijs. Prachtig gedoseerd en mooi verteld.
De Johansons verdient van mij absoluut de volledige 5*****! Carla de Jong heeft zich met dit boek weer overtroffen. Ik kan alleen maar zeggen: ga zo door! Ik wil de volgende van haar nu alweer lezen.