Dit is 'm niet...

Er is echt echt ECHT geen enkele manier waarop ik dit niet cru kan zeggen, dus hier gaan we: wat een kutboek!

Mijn oprechte excuses aan de mensen die dit boek wel goed vonden, maar ik vond er niks aan en al na ongeveer vijf pagina’s had ik zin om het e-book met smartphone en al het raam uit te zwieren. Gelukkig hou ik teveel van m’n smartphone.

We weten intussen allemaal wel dat de FSOG-trilogie fanfiction is van de Twilight-saga. Grey is de Midnight Sun die Twilight nooit gehad heeft. Stephenie Meyer (de auteur van de Twilight-saga) was begonnen aan het schrijven van een boek uit het oogpunt van Edward maar iemand had dit boek online uit laten lekken en dus heeft ze het boek nooit uitgegeven maar is het deel dat ze wel al had geschreven gratis af te halen van haar website. Dit terzijde.

(Ben ik trouwens de enige die vind dat E. L. James op een Christian Grey-creepy-manier geobsedeerd is door Stephenie Meyer?)

E. L. James vond dat haar koe nog niet genoeg uitgemolken was, dus schreef ze Grey.
“Bekijk de wereld van Vijftig tinten grijs opnieuw, door de ogen van Christian Grey.” Dit staat te lezen op de achterkant van het boek en dat mag je echt wel letterlijk nemen. Het is FSOG helemaal opnieuw, maar dan uit het verschrikkelijk saaie, arrogante oogpunt van Christian. Hieruit merk je ook dat E. L. James weinig tot geen ervaring heeft met het schrijven vanuit een mannelijk oogpunt.
Ongeveer de helft van het boek is een letterlijke copy-paste uit FSOG. Wat ik dan weer vreemd vind: de dialogen zijn dan weer op een andere manier geschreven dan in FSOG. Waarschijnlijk is dit te wijten aan verschillende vertalers, maar leg er dan op zijn minst het eerste boek naast als je gaat editen want dit vond ik wel heel irritant.
Als je FSOG gelezen hebt, en Christian hebt leren kennen door de ogen van Ana, is Christian op één boek tijd veel veranderd. In Grey merk je hier dan weer amper iets van. Het is net alsof Christian gewoon hetzelfde blijft terwijl hij volgens Ana toch veranderd is. Vreemd. De denkwijze en uitspraken van Christian maken het voor mij onmogelijk om hem als een serieuze “dom” te gaan zien, wat mijn gevoelens bij de eerste drie boeken enkel maar bevestigt. Als ik in de dom-sub wereld zou zitten, zou ik rennen voor mijn leven bij het zien en horen van Christian.

Ik vind het jammer dat Grey een bijna exacte kopie is van FSOG en dat er bitter weinig verteld wordt over Christians’ tijd vóór Ana, want die tijd is wat hem gevormd heeft tot wie hij nu is. Ik denk dan aan zijn avonturen met Leila en andere ‘subs’, of zijn tijd als sub van Elena. Ook de periode voor en tijdens zijn adoptie had ik graag wat meer in detail besproken gezien. Helaas pindakaas.