Heerlijk herkenbaar verhaal

Via de uitgeverij Horizon mocht ik als één van de eersten dit boek lezen, en wat was ik daar blij om. Want ik was al een poosje opzoek naar een feel good boek, maar door mijn verbod op nieuwe boeken te kopen had ik er geen meer in huis, behalve die ik al had gelezen dan. Dus ik was maar al te blij met dit boek…

Wat vond ik leuk?
Het boek begint met twee meiden die aan het roddelen waren over hun vriendin om even stoom af te blazen. Doordat het zo begint val je gelijk met je ‘neus in het boek’. Daarna eindigt het eerste hoofdstuk met een enorme plottwist wat er voor zorgt dat je heel nieuwsgierig wordt naar de rest van het verhaal. Het verhaal zelf is heel fijn opgebouwd, je kan gewoon aanvoelen dat er iets gaat gebeuren, en als dat moment dan daar is, is het één en al DRAMA en hilariteit, echt heerlijk. De schrijfstijl van deze schrijver is ook prettig. De schrijver schrijft in klare taal waardoor je vlot door het boek heen komt. Dit boek zou ik zo in het openbaar kunnen lezen. Bij sommige boeken heb ik bijvoorbeeld mijn opperste concentratie nodig om te weten wat er nou is gebeurd, en dat is niet erg maar soms heb je gewoon behoefte aan een boek die je makkelijk kan weg lezen, zoals deze.

Ik denk dat dit verhaal heel herkenbaar is voor mensen die in een langere relatie zitten. Wat ik van anderen heb gehoord is dat als er twijfels ontstaan, dat dat heel normaal is.

Wat vond ik minder?
Ik ergerde mij aan één woord die constant terug kwam in het boek namelijk: Job. Misschien is het iets dat de Belgen altijd zeggen, maar ik vind baan persoonlijk een veel mooier woord. Daarnaast is het boek een beetje voorspelbaar. Toen ik eenmaal in het midden van het verhaal was, wist ik al hoe het boek zou gaan eindigen.

Personages
Eef is een spontane leuke en gezellige meid, die veel te bang is om alleen te zijn. Op haar ontdekkingstocht naar zichzelf en de liefde zie je haar groeien van een bang meisje naar een steeds meer zelfverzekerde vrouw.

De moeder van Eef is de burgemeester van het dorpje waar Eef woont. De twee hebben nooit echt een goeie band gehad omdat de moeder haar werk belangrijker vond dan haar eigen dochter. Ze komt over als een kille vrouw maar aan het eind kan je zien dat ze toch echt wel om haar dochter geeft.

De vriendinnen van Eef zijn stuk voor stuk verschillend maar wel heel leuk. Jenthe vind ik het leukst van allemaal ondanks dat ze een beetje verwend is staat ze wel keer op keer klaar voor Eef.

Robbe de vriend van Eef vond ik maar een irritante verwende jongen die nog in de 18e eeuw leeft, waar vrouwen alles horen te doen in het huishouden en de mannen alleen maar werken.

Het slot
Ook al had ik het einde al geraden, was het toch echt een heerlijk eind. Echt een feel good einde.