Lezersrecensie
Een nieuw begin
Wat vond ik ervan?
Vanaf bladzijde één merk je dat Reece wat heeft meegemaakt. Hierdoor wil je heel graag verder lezen om er achter te komen wat zij dan heeft meegemaakt. De omschrijving van het dorpje, de mensen en de omgeving waren perfect. Je had echt het gevoel dat jezelf in Wyoming, Angel’s Fist stond. Ik kon bijna de natuur ruiken, de sfeer van het gezellige dorpje proeven en de mensen in de omgeving zag ik bijna als mijn vrienden. Maar toch deed ik bijna 2.5 week over dit boek en dat kwam omdat er zoveel in gebeurde dat ik het af en toe moest wegleggen om het even op een rijtje te krijgen, daarnaast was het ook heel spannend. De moordenaar had het goed gespeeld om een gekke vrouw nog gekker te lten lijken.
Helaas heb ik blijkbaar niet meer boeken van Nora Roberts gelezen, maar dat ga ik nog zeker wel doen. Het boek zelf deed mij denken aan een boek die ik had gelezen toen ik 10 was, namelijk het zwarte hart. Dit was toen een van mijn favoriete boeken, dus om dan een soort gelijk boek te lezen was heerlijk.
Wat vond ik minder?
Wat ik erg vervelend vond is dat er zomaar uit het niets werd geswitcht van personages. Dus ik las bijvoorbeeld vanuit Reece en twee seconden later las ik weer vanuit Brody. Hierdoor wist ik soms niet welke gedachte bij wie hoorden, dit was soms erg verwarrend. Dit is echter ook mijn enige opmerking.
De personages
Aan elke personage van het boek werd veel aandacht aan besteed, dit is vast een van de redenen waarom dit boek bijna 500 pagina’s dik is. Maar doordat Nora Roberts dit had gedaan bouwde je ook echt een band op met de mensen van Angel’s Fist. Reece de hoofdpersonage vond ik echt ontzettend goed beschreven, het gevoel dat je niet op je eigen geheugen kan vertrouwen lijkt mij echt verschrikkelijk. Brody vond ik in het begin een arrogante saaie klootzak en op het einde van het boek nog steeds maar naast die dingen vond ik hem aan het eind van het boek ook loyaal, lief en erg beschermend. Joanie de baas van Reece was een pittige tante maar met een hart van goud.
Helaas kan ik niet alle personages gaan beschrijven want dat zijn er echt teveel!
Het slot
Laten we zeggen dat ik het slot niet zo spannend vond als ik het rest van het boek vond. Voor mijn gevoel was het einde een beetje afgeraffeld en ging mij ook te snel. Het was ineens van pats boem einde.
Vanaf bladzijde één merk je dat Reece wat heeft meegemaakt. Hierdoor wil je heel graag verder lezen om er achter te komen wat zij dan heeft meegemaakt. De omschrijving van het dorpje, de mensen en de omgeving waren perfect. Je had echt het gevoel dat jezelf in Wyoming, Angel’s Fist stond. Ik kon bijna de natuur ruiken, de sfeer van het gezellige dorpje proeven en de mensen in de omgeving zag ik bijna als mijn vrienden. Maar toch deed ik bijna 2.5 week over dit boek en dat kwam omdat er zoveel in gebeurde dat ik het af en toe moest wegleggen om het even op een rijtje te krijgen, daarnaast was het ook heel spannend. De moordenaar had het goed gespeeld om een gekke vrouw nog gekker te lten lijken.
Helaas heb ik blijkbaar niet meer boeken van Nora Roberts gelezen, maar dat ga ik nog zeker wel doen. Het boek zelf deed mij denken aan een boek die ik had gelezen toen ik 10 was, namelijk het zwarte hart. Dit was toen een van mijn favoriete boeken, dus om dan een soort gelijk boek te lezen was heerlijk.
Wat vond ik minder?
Wat ik erg vervelend vond is dat er zomaar uit het niets werd geswitcht van personages. Dus ik las bijvoorbeeld vanuit Reece en twee seconden later las ik weer vanuit Brody. Hierdoor wist ik soms niet welke gedachte bij wie hoorden, dit was soms erg verwarrend. Dit is echter ook mijn enige opmerking.
De personages
Aan elke personage van het boek werd veel aandacht aan besteed, dit is vast een van de redenen waarom dit boek bijna 500 pagina’s dik is. Maar doordat Nora Roberts dit had gedaan bouwde je ook echt een band op met de mensen van Angel’s Fist. Reece de hoofdpersonage vond ik echt ontzettend goed beschreven, het gevoel dat je niet op je eigen geheugen kan vertrouwen lijkt mij echt verschrikkelijk. Brody vond ik in het begin een arrogante saaie klootzak en op het einde van het boek nog steeds maar naast die dingen vond ik hem aan het eind van het boek ook loyaal, lief en erg beschermend. Joanie de baas van Reece was een pittige tante maar met een hart van goud.
Helaas kan ik niet alle personages gaan beschrijven want dat zijn er echt teveel!
Het slot
Laten we zeggen dat ik het slot niet zo spannend vond als ik het rest van het boek vond. Voor mijn gevoel was het einde een beetje afgeraffeld en ging mij ook te snel. Het was ineens van pats boem einde.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Boekenwurmsuus
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
