Romeo en Julia in een nieuw jasje!

Soulmate recensie

Mijn oog viel direct op dit boek bij de enorme rijen boeken van het boekenfestijn. Ik was op slag verliefd op de mooie kaft van het boek en toen ik de achterkant van het boek las wist ik dat ik dit boek moest hebben. Na drie maand heb ik eindelijk het boek erbij gepakt en ik heb nog nooit zo snel een boek uitgelezen…

Wat vond ik leuk?

Dit verhaal vond ik een Romeo en Julia verhaal in een geheel nieuw jasje! Want ohmy gosh wat een verhaal was dit. Zodra ik ook maar twee bladzijdes had gelezen, wist ik dat ik het boek niet meer zal kunnen wegleggen, en dat deed ik ook niet. Ik las het boek tijdens het ontbijt, stiekem tijdens het leren en terwijl ik tv aan het kijken was. Als ik het boek toch echt even moest wegleggen voor boodschappen of andere activiteiten, baalde ik zo ontzettend erg. Mijn gedachtes bleven maar bij het boek. Ik heb in geen tijden niet zo’n tragisch romantisch verhaal gelezen. Hoewel het in het begin lijkt op een doodgewone liefdesverhaal waar twee mensen hopeloos verliefd op elkaar worden hangt er telkens iets mysterieus in de lucht. Jammer genoeg weet je al wat dat mysterieuze is, door de achterkant van het boek en door de subtitel: het einde van de wereld of leven zonder liefde? Toch blijft het interessant omdat je moet en zal weten hoe het zou aflopen tussen de twee soulmates.

Het verhaal lees je vanuit de hoofdpersonage Poppy en dat is erg prettig. Je leest precies wat zij voelt en denkt zodra ze ook maar in de buurt komt van haar soulmate. Die chemie tussen haar en haar soulmate is heerlijk om te lezen. Zo nu en dan las je niet vanuit Poppy maar vanuit een locatie die op de een of andere reden Poppy en haar soulmate op de voet volgen. Doordat je zo nu en dan vanuit die locatie kan lezen, blijft het spannend.

Wat vond ik minder?

Er was gewoon helemaal niks in dit boek waar ik mij aan ergerde. Gewoon niks. In het begin moest ik even wennen aan de schrijfstijl maar dat is bij de meeste boeken het geval. Het enige wat ik minder vond was dat ik het boek in anderhalf dag uit had.

Personages

Poppy is een meid van 17 jaar dat niet gelooft in de liefde, ze maakt de ene sarcastische opmerking naar de ander over de liefde. Ze heeft een doodgewoon leven en probeert net zoals iedereen door de middelbare school te komen.

De vriendengroep van Poppy is een beetje zoals iedere typische vriendengroep. Je hebt de mannenverslinder waarvan je je afvraagt of ze wel een echte vriendin is. De vriendin die alles wilt weten en geen geheimen kunt bewaren en de vriendin die verlegen is en weinig durft te zeggen. Al met al had Poppy een prima stel vrienden.

De soulmate van Poppy is een te lieve jongen. In het begin had ik een beetje mijn twijfels over deze jongen, maar halverwege het verhaal had hij mijn hart gestolen.

Het slot

OHMYGOD, dat einde. Ik kon het niet geloven. Het was zo verdrietig, zo mooi en zo spannend tegelijkertijd. Ik heb het einde drie keer opnieuw gelezen omdat ik het elke keer niet wou geloven.