Bloedstollende jacht op de moordenaars van haar man om zijn dood te wreken, hard, grof en bloederig!

'En als je lang in een afgrond kijkt, kijkt de afgrond ook in jou.'

'Ze hebben haar uit het kindertehuis gehaald toen ze drie jaar oud was, haar opgevoed als een huisdier, opgekweekt tot opvolgster.'

Blum groeide op als Brünhilde Blum, onder streng regime van haar adoptieouders Hagen en Herta Blum. Heel haar kindertijd stond in teken van de doden, ze werd al op jonge leeftijd, op hardhandige wijze klaargestoomd, om haar stiefvader op te volgen in het familiebedrijf. Begrafenisonderneming Blum was zijn alles. De Blums waren kille liefdeloze ouders, met maar één doel voor ogen, terwijl Blun zo hunkerde naar liefde en genegenheid, maar haar verlangens bleven onvervuld.

'Laat me er alstublieft uit, papa. Sluit me alstublieft niet op. Niet weer in de kist, papa, alstublieft niet.'

Wanneer haar ouders tijdens de jaarlijkse zeilvakantie van Triëst naar Kornaten op tragische wijze verongelukken, voelt Blum zich bevrijd en verheugt zich op het leven dat voor zich ligt. Daar ontmoet ze politieagent Mark, de liefde van haar leven, het lot bracht ze samen.

'Una en Nela. Mark en Blum. Alles voelt goed, vervuld van geluk.'

Acht jaar later heeft Blum haar ultieme geluk gevonden, ze is getrouwd met haar redder Mark en samen zijn ze de trots ouders van de vijfjarige Nela en driejarige Uma. Haar begrafenisonderneming loopt goed. Kortom haar leven is compleet. Totdat haar geluk wreed verstoord wordt. Mark wordt voor haar ogen aangereden door een auto die uit het niets verscheen en weer verdween.

'Vijf minuten geleden was alles nog goed, vijf minuten geleden was er nog leven. Nu is er alleen nog de dood. Heel nabij, met kracht heeft hij alles omver gesmeten, platgewalst.'

Waarom? Waarom Mark? Was het een noodlottig ongeval of is er opzet in het spel? Haar wereld stort in, haar grote liefde dood en zijn moordenaar gaat gewoon door met ademhalen. Blum is in een nachtmerrie beland waaruit ze niet meer ontwaakt. Ze wil niks meer voelen en verlangd naar de dood, maar krabbelt overeind voor haar kinderen.

'Ik ben de enige die misdaad ziet waar er geen is.'

Mark hield zich bezig met een moeilijke zaak, waarover hij niets los liet. Dan doet Blum een ontdekking die zij liever nooit had gedaan. Was Mark iets belangrijks op het spoor? Bevond Mark zich in een wespennest en wist hij teveel?

'De nacht vermengt zich met de dag, het leven zonder Mark met het leven dat ze nu heeft. Dit leven, waarin mensen sterven. Op het moment dat zij het wil.'

Blum gaat op zoek naar de sleutel waarmee de deur open gaat, opent de jacht op de kwelgeesten en neemt het recht in eigen hand om er voor eens en altijd een einde te maken. Ze is hierbij volledig op zichzelf aangewezen en heeft geen tijd te verliezen.

'Klik. Over en uit.'

Recent las ik het vooruit exemplaar van Wraakgodin van Bernhard Aichner, welke ik gewonnen heb bij een winactie van Wat lees jij. De omschrijving op de achterkant van het boek klonk veel belovend en maakte mij benieuwd naar het verhaal, dus enthousiast begon ik met lezen.

De cover van Wraakgodin is prachtig, goed gekozen en past perfect bij het verhaal, de bloedrode uitgelopen letters van de titel die eveneens goed bij het verhaal passen, ik vind de Nederlandse titel zelfs beter passen bij het verhaal dan de originele Duitse titel Totenfrau.

Wraakgodin bestaat uit 49 hoofdstukken, geschreven vanuit hoofdpersonage Blum. Het verhaal start bij het verleden, acht jaar geleden om vervolgens weer in het heden verder te gaan.
Bernhard Aichner heeft een schrijfstijl waar ik in het begin even aan moest wennen. Nu heb ik dat toch sneller bij vertaalde boeken, boeken van Nederlandse en Vlaamse auteurs lees ik met veel meer gemak. Maar al snel had ik de vibe te pakken. Zijn schrijfstijl is grof en bruut, hij schuwt niet voor gedetailleerde bloederige omschrijvingen, de afgehakte ledematen vliegen in het rond. Voor mij ietwat te voorspelbaar. De humor die aan het verhaal toegevoegd is, is prettig. Je kan merken dat Aichner gedegen research voor zijn boek heeft gedaan, hij geeft in Wraakgodin een kijkje in de keuken van een uitvaartonderneming.

Wraakgodin gaat hard van start, maar zwakt vervolgens af, het verhaal blijft hangen in het verlies van Blum en vanaf dan draait alles om wraak, wat als een rode draad door het verhaal heen loopt. Blums levensmissie WRAAK. Wraakgodin klonk en begon veelbelovend, alleen heeft Aichner dit helaas niet helemaal waargemaakt. Het verhaal bevat veel eindeloze herhalingen, die een storend effect op de lezer hebben, Blum en Mark, Mark en Blum, op een gegeven moment weet je als lezer wel dat de hoofdpersonage Blum heet.

De karakters in Wraakgodin zijn kil en afstandelijk, oppervlakkig, er had wat mij betreft wel wat meer diepgang in gemogen. Maar wellicht was dit nou juist de bedoeling, de leidraad van het verhaal is immers wraak. Het verhaal begon gevoelig, in het begin raakte het mij nog wel. Daarna heb ik het verhaal vanaf een afstand zonder gevoel gelezen. Blum die op haar derde door haar adoptieouders uit het kindertehuis werd gehaald en liefdeloos door het leven ging, terwijl ze niks liever wilde dan geborgen en genegenheid. Ze werd door haar vader gedrild tot zijn opvolgster als begrafenisonderneemster, wat haar hele jeugd heeft verpest. Vanaf haar zevende moest zij verplicht de doden mee verzorgen, een harde leerschool, bij weigering werd zij urenlang opgesloten in de kist. Vrienden had ze niet, andere kinderen vonden haar een freak, ze nam de doden in vertrouwen en trok zich terug in haar eigen wereldje. Wanneer zij op haar vierentwintigste haar man Mark ontmoet kan zij haar leven achter zich laten en is ze intens gelukkig. Mark, hun twee dochters en Blum vormen samen het perfecte gezinnetje. Mark is politieagent in hart en nieren net als zijn vader Karl. Zijn moeder is al op jonge leeftijd overleden, Mark groeide op bij zijn vader en sindsdien zijn ze twee handen op een buik. Nu zijn de rollen omgekeerd en woont Karl bij hun in huis, hij is met vervroegd pensioen na een tekenbeet. De Bosnische Reza, waarover Mark en Blum zich hebben ontfermd, haar huisgenoot en rechterhand. Tot haar geluk bruut verstoord wordt en Mark omkomt tijdens een verkeersongeval. De grond wordt onder Blums voeten vandaan geslagen. Vanaf dat moment wil zij nog maar één ding WRAAK en stuit daarbij op dingen die het daglicht niet kunnen verdragen. Ze opent de jacht op de moordenaars van haar man en wijkt daarbij voor niets of niemand.

Wraakgodin, bloedstollende jacht op de moordenaars van haar man om zijn dood te wreken, hard, grof en bloederig!