Origineel, spannend, Bakhuis doet het weer!

"Omerta."

"Hoe ver wil ik eigenhandig mijn grens oprekken én mezelf nog kunnen aankijken in de spiegel?"

Jasmijn de Waal en Jacky van Lieshout zijn al hun hele leven vriendinnen en buurmeisjes, tot afgelopen zomer. Jacky’s moeder sloeg een rijke man aan de haak en ze verhuisden naar een vrijstaande villa een dorp verderop. Sindsdien ontstaan er barsten in hun hechte vriendschap. Jacky bekommert zich om ‘rijkemeisjesproblemen’ die er voor Jasmijn totaal niet toe doen. Zij heeft wel andere dingen aan haar hoofd, sinds haar vader haar moeder een half jaar geleden verliet, hoort zij nu ook bij het welbekende half-om-halfclubje als kind van gescheiden ouders.

"Want wat waren nou zes seconden van je leven? Als je iets nog niet eens zes seconden durfde, was je echt een enorme loser."

Samen met Olivia en Hanna vormen Jasmijn en Jacky een vriendinnengroepje. De dames zijn niet vies van een beetje avontuur. Gefascineerd door het zes-seconden gedeelte van de Afrekening, een illegaal spel waarbij een vrijwillig slachtoffer zichzelf voor veel geld in elkaar laat trappen, kwamen ze op het briljante plan van hun eigen mini-dare-opdrachten, die precies zes seconden duren. Met als ongeschreven regel, weigeren is ten strengste verboden.

"REGEL 1: ZWIJG ALS HET GRAF OVER HET FEEST."

Wanneer de meiden een uitnodiging ontvangen voor het exclusieve Feest in het Westerveense bos, zijn ze door het dolle heen. Op de Gastenlijst van het Feest komen is namelijk geen vanzelfsprekendheid, niet iedereen wordt hier zomaar voor uitgenodigd en er geld strikte geheimhoudingsplicht. Het hoogtepunt van het Feest is de Afrekening.

"Geef toe, Jas. Het was een avond om nooit te vergeten, toch?"

Wat haar vriendinnen niet weten is dat Jasmijn vreselijk tegen het Feest op ziet, de hele week heeft ze smoesjes lopen verzinnen om maar niet mee te hoeven. Maar ze komt er niet onderuit. Volgens haar vriendinnen wordt het tijd dat ze start met leven en wanneer krijgt ze ooit nog zo’n kans?

"Als ik nu mijn hand uitsteek, kan ik in één ruk het masker van zijn gezicht halen. Weg mysterie. Weg geheimzinnigheid. Maar ook: weg Jasmijn."

Wat begon als zes seconden grapje, loopt al snel volledig uit de hand… wat kan er nou in zes seconden gebeuren? Maakt Jasmijn de grootste fout van haar leven en had ze naar haar gevoel moeten luisteren? Het beeld van die zaterdagnacht verdwijnt niet meer van haar netvlies en ze wordt overspoeld door een misselijkmakend schuldgevoel, ze stond erbij en keer ernaar. Haar leven is in twee stukken uiteen gevallen, voor en na de Afrekening.

"Waren jullie soms vergeten hoe het met Ellis is afgelopen?"

Het is algemeen bekend wat er gebeurt met mensen die zich bemoeien met de Organisatie van het Feest. Ze willen koste wat kost anoniem blijven. Een onbegonnen strijd in je eentje, toch is Jasmijn niet van plan om zich hier door te laten weerhouden, ze moet weten wat er die zaterdagnacht daadwerkelijk is gebeurd. Op zoek naar het juiste spoor is ze eenzamer dan ooit, is er nog wel iemand die ze kan vertrouwen?

"Het kwaad heeft een gezicht gekregen."

Zal Jasmijn de waarheid achterhalen?

"Maar zes seconden is niet niets. Zes seconden is alles. In zes seconden kun je het aan- en uitmaken. Kun je iemand feliciteren en condoleren. Kun je geboren worden en doodgaan. Zes seconden is nooit niets geweest."

Vorig jaar las ik Wat als… van Daniëlle Bakhuis, een boek wat enorm veel indruk op mij heeft gemaakt. Mijn recensie lees je hier. Heb je Wat als… nog niet gelezen, dan heb je echt een geweldig, indrukwekkend boek mét boodschap gemist.
Wanneer je zo’n topper weet neer te zetten als Daniëlle met Wat als… heeft gedaan, dan wordt het lastig om weer een nieuw boek te schrijven, de verwachtingen zullen hoog gespannen zijn en het zal lastig worden om zo’n fantastisch boek te evenaren, laat staan te overtreffen.

Recent verscheen Daniëlle haar nieuwste boek Zes seconden, een boek waar ik enorm naar uit keek, is het haar gelukt om mij wederom omver te blazen, met Zes seconden?
Eindelijk, een boek zonder standaard cover! Zes seconden heeft een mooie cover, met een meisje met een hazenmasker erop, past uitstekend bij het verhaal, goed gekozen. Ook de titel Zes seconden, een tijdsaanduiding die we vaak in het verhaal terug zien komen, Zes seconden zegt alles, past perfect bij het verhaal.

Zes seconden bestaat uit 21 hoofdstukken en een afsluitende proloog. Het verhaal wordt vertelt vanuit hoofdpersonage Jasmijn de Waal.

Daniëlle Bakhuis heeft een unieke, kenmerkende, moderne, eigen schrijfstijl. Echt een heerlijke schrijfstijl die ervoor zorgt dat het verhaal je vanaf de eerste bladzijde in zijn greep houdt en niet meer loslaat. Je beleeft het boek als een film en blijft maar doorlezen, wat weer resulteert in het feit dat je het boek veel te snel uit hebt, je vliegt er echt doorheen.

Bakhuis heeft de Afrekening in Zes seconden gebaseerd op een echt bestaand spelletje, een in elkaar trap spel, waarbij mensen zich vrijwillig in elkaar laten trappen voor geld. De rest van het verhaal is fictie. Het is haar weer gelukt, met Zes seconden heeft ze wederom een origineel verhaal neer weten te zetten. Het verhaal is meteen weer goed, Zes seconden is spannend, mysterieus, beklemmend, kortom geweldig.
Daniëlle heeft de spanning goed op weten te bouwen, de adrenaline stroomde tijdens het lezen door mijn lichaam, ik durf gerust te zeggen dat ik tijdens het lezen meer spanning heb ervaren dan ik bij een hoop volwassen thrillers ervaar.
Daniëlle Bakhuis heeft zoals we inmiddels van haar gewend zijn, zware serieuze onderwerpen op een geweldige manier uitgewerkt in haar verhaal. Dingen die spelen in de wereld van jongeren. De uitleg die ze geeft over automutilatie is heel mooi. Thema’s als jongeren die worstelen met het leven, vriendschapsperikelen, scheidingen, verliefdheid, drugs en illegale feesten, verraad en zinloos geweld.

Bakhuis heeft zich uitstekend ingeleefd in de jongeren en hun leefwereld, dat is aan haar wel besteed. De personages zijn goed uitgewerkt, menselijk en echte tieners. Je leeft je in, in de karakters.
Hoofdpersonage Jasmijn de Waal heeft het zwaar thuis, een half jaar geleden liep het huwelijk van haar ouders op de klippen. Nu woont ze samen met haar moeder en haar zus en alles wat was is niet meer. Haar moeder werkt zich een slag in de rondte om voor haar dochters te kunnen zorgen. Niet alleen verloor Jasmijn haar vader, ook haar beste vriendin Jacky, naast wie ze haar hele leven woonde tot afgelopen zomer, raakt steeds meer en meer van haar verwijderd en ze kan er gewoon helemaal niks aan doen en moet lijdzaam toe zien hoe haar vriendin geheimen deelt met iemand anders. Wanneer Jasmijn, een jaar na een afschuwelijke gebeurtenis in het bos, tegen haar zin in deelneemt aan de Afrekening, kon zij van te voren niet overzien wat voor angstaanjagende wending haar leven zou nemen. Terwijl iedereen door gaat met leven, lukt het Jasmijn niet om te doen alsof er niets aan de hand is, ze kan zich niet neerleggen bij wat er onder haar ogen gebeurde. En besluit met alle gevolgen van dien, de waarheid te achterhalen.
Je voelt de innerlijke strijd van Jasmijn, haar spijt, schuldgevoelens, verdriet, de onrust en angst zijn voelbaar, ik kreeg er een opgejaagd gevoel van. En de respectloosheid, het laconieke gedrag van de jonge meiden, alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat er een meisje finaal in elkaar geschopt wordt, alsof we niet met levende wezens te maken hebben, alsof een ander mens er niet toe doet.

Een van de vele zinnen in het boek die mij echt raakte, deze kwam hard binnen en zo waar. Daniëlle schrijft raken zinnen met een betekenis.

"Kiezen tussen je vader of je moeder is geen keuze. Dat is kiezen tussen je hart en je hoofd, tussen een arm of een been, tussen voor altijd doof of voor altijd blind zijn."

Daniëlle heeft me absoluut niet teleurgesteld, het is haar wederom gelukt. Zes seconden is een totaal ander verhaal dan Wat als… maar wederom een topper. Bakhuis wordt steeds beter en beter. Ondanks dat Zes seconden een jeugdthriller is, is hij ook prima geschikt voor de volwassen lezer, die zal er ook zeker van genieten. Ik hoop dat Daniëlle alweer een nieuw idee in haar hoofd heeft voor haar volgende boek, ik kijk er alvast weer naar uit.

Zes seconden, origineel, spannend, Bakhuis doet het weer. Zes seconden zegt niks en tegelijkertijd alles. Zou jij zwijgen als het graf? Wat is jouw breekpunt? Wederom een topper! Absolute aanrader!