Tranen?? Ja zeker!

Daan en Nadia leren elkaar kennen in het ziekenhuis wanneer ze daar beide opgenomen zijn voor 2 verschillende dingen. Nadia is erg teruggetrokken, en Daan erg sociaal, hij spreekt Nadia dan ook gelijk aan wanneer hij haar ziet. Nadia weet hier niet goed mee om te gaan en vlucht haar kamer in. Toch is dit het begin van een een hele prille liefde.
De problematiek waar Daan en Nadia mee te maken hebben, heeft ze wel bij elkaar gebracht maar staat niet centraal in hun vriendschap/liefde. Dankzij Daan durft Nadia haar grenzen te verleggen, en dankzij Nadia hoopt Daan op het hebben van een echte relatie, een toekomst, een leven. Ze groeien dichter naar elkaar toe, maar helaas door de ziekte van Daan groeien ze fysiek uit elkaar.

Daan en Nadia is een erg ingrijpend verhaal over 2 tieners. Ik heb het niet droog kunnen houden, en daar schaam ik me totaal niet voor. Esther Walraven heeft alles ontzettend mooi verwoord je voelt je betrokken je word meegesleept in het verhaal van deze 2 tieners.

Een extra dingetje zijn de pagina's die verschillende grijstinten hebben, hierdoor weet je in wat voor gemoedstoestand Daan en Nadia zijn. Erg orgineel, ik hoop niet dat andere schrijvers dit overnemen. Het hoor gewoon echt bij dit boek.