De gevaren van 'social' media

Verloren Dochter – Helen FitzGerald

‘Ik heb twaalf jongens gepijpt in Magaluf.’ Zo begint het verhaal van Su-Jin (ook wel Su), een verstandige en wijze meid die met haar zus Leah en twee vriendinnen van haar zus vakantie heeft gevierd op Mallorca. Su wilde eigenlijk niet mee op deze vakantie, maar moest mee van haar moeder. Uiteindelijk weet ze zich nog aardig te redden, maar de laatste avond gaat het fout. Onder invloed van (in ieder geval) alcohol, wordt ze op video gezet terwijl ze seksuele handelingen verricht in een club. Deze video wordt vervolgens online gezet en is de nieuwe internethit. Su besluit hierop niet naar huis te gaan maar onder te duiken tot het filmpje overgewaaid is. Ondertussen wordt het filmpje duizenden keren bekeken en heeft dit ook invloed op haar leven en de levens van mensen die haar na aan het hart gaan. Haar moeder, een rechter, wil gerechtigheid voor wat haar dochter is aangedaan. Dit lijkt via de officiële wegen niet te gaan, dus gaat ze via een andere weg op zoek naar ‘herstelrecht’.

Op de kaft zie je een meisje staan met een mobiel in haar handen, met op de achtergrond gele lichten. De titel van het boek is wit, daarboven staat in het groen ‘Een moeder zint wraak na de online aanval op haar’ (verloren dochter). De bijtitel vat het boek goed samen en ik vind het ook erg leuk hoe deze aansluit op de titel van het boek. De titel kan denk ik tweeledig worden uitgelegd. Enerzijds is haar dochter verloren omdat ze besluit niet naar huis te komen door het filmpje dat online is verschenen en anderzijds kan je zeggen dat haar dochter verloren is door dat filmpje. Het meisje met haar mobiel in haar hand kan ik niet helemaal plaatsen, al heeft het onderwerp natuurlijk wel te maken met de mobiele wereld van nu.

Helen FitzGerald heeft een erg prettige schrijfstijl. Het boek is makkelijk geschreven, geen moeilijke woorden en dus fijn om te lezen. De hoofdstukken worden afgewisseld tussen de verhaallijn van Su en die van haar moeder. Ik vond dit een leuke afwisseling. Je ziet hoe Su zich voelt door het filmpje en hoe ze probeert te begrijpen waarom dit is gebeurd en wat ze kan doen tot de hele heisa is overgewaaid. Daarnaast zie je welk effect het gebeuren en de beslissingen van Su hebben op het leven van haar gezin, thuis. Wel had ik een aantal keer met het begin van een nieuw hoofdstuk dat ik niet precies wist uit wiens perspectief ik aan het lezen was. En ook werden er soms in de hoofdstukken sprongen in de tijd gemaakt die het niet altijd even duidelijk maakten. Ik heb meerdere keren het idee gehad dat ik iets had gemist. Dat had dus wel iets duidelijker gemogen.

Het boek heeft een onderwerp dat zeer actueel is. Tegenwoordig bestaat ons leven voornamelijk uit onze mobiel en worden we met zijn allen steeds minder sociaal. Eigenlijk kan je niets meer doen zonder eerst om je heen te kijken of er niet iemand met zijn mobiel in de aanslag staat om het vast te leggen. Daarnaast post iedereen altijd van alles op social media, zonder hier eigenlijk goed over na te denken. Als iets eenmaal op internet staat, zal het daar altijd blijven. Dit boek maakt goed duidelijk welke invloed social media kan hebben op je leven als je een keer iets doet waar je later spijt van kan krijgen. Binnen no time kan dit online worden gezet en aangezien iedereen altijd met zijn mobiel in zijn handen zit, gaat het zo viral. Leuk hoe FitzGerald zo’n actueel onderwerp in haar boek heeft verwerkt (en hierbij ook een beetje mijn ogen heeft geopend).

De personages in het boek zijn goed neergezet. Regelmatig kon ik mij ergeren aan de brutale en ietwat domme Leah. En Su die maakte ook niet altijd de meest wijze beslissingen, waardoor ik af en toe zelfs een beetje boos op haar werd. Je bent constant in jezelf de personages aan het toespreken over wat ze wel en niet zouden moeten doen in die situatie. Je leeft je helemaal in in het verhaal. Daarnaast is er ook flink wat humor verwerkt in het boek. Zeker niet onbelangrijk omdat er toch ook wel wat nare stukjes in het boek zitten. Die humor maakt het verhaal dan allemaal net wat luchtiger.

Een echte thriller vind ik het daarentegen niet. Het boek is nergens echt spannend, ook al is het wel beangstigend dat dit jou ook zou kunnen overkomen. Daarnaast is de reactie van de moeder van Ruth een beetje over the top. Het maakt het soms een beetje onrealistisch, maar toch zeker wel vermakelijk om te lezen.

Verloren dochter krijgt van mij 3 sterren. Het is een makkelijk geschreven boek, dat zeker erg fijn leest. Het onderwerp van het boek is actueel en ik denk dat het zeker de ogen heeft geopend van de mensen die het hebben gelezen. Echter, erg spannend werd het verhaal niet en op sommige stukken toch enigszins onrealistisch. Al met al niet echt een hoogstandje, maar zeker wel de moeite om een keer te lezen.