Makkelijk boek, geen weglegger!

Virus gaat over de jongen Kris, die samen met zijn neef Hopper op vakantie is. Kris lijdt aan Gilles de la Tourette en dit zorgt af en toe voor lastige situaties voor hem en zijn neef. Als er noodweer los barst terwijl ze onderweg zijn rijden ze iemand dood. Door de schrik en paniek besluiten ze verder te rijden. Echter, door nog een noodgeval komen ze uiteindelijk terecht in het dorpje Odrín. De mensen daar gedragen zich een beetje vreemd en kunnen niet goed omgaan met Kris zijn uitspattingen. In het dorp leren ze Ana kijken. Ze lijkt de enige normale persoon uit het hele dorp en ze toont juist interesse in Kris, geen afschuw of angst zoals de meeste mensen.
Hopper en Kris willen het dorp zo snel mogelijk verlaten zodat de mensen er niet achter komen wat ze gedaan hebben. Alles zit alleen tegen en als topje van de ijsberg kunnen ze uiteindelijk niet eens het dorp verlaten door een virus dat is uitgebroken in het dorp. Alle toegangswegen worden afgesloten zodat het virus zich niet kan verspreiden. Al klap op de vuurpijl zien de dorpsbewoners Kris als het kwaad dat heeft gezorgd voor deze virusuitbraak, en als Hopper dan ook nog eens ziek wordt is het aan Kris om erachter te komen wat er gaande is in dit vreemde, Spaanse bergdorpje.

Dit is het eerste boek dat ik heb gelezen van Mirjam Mous en het is mij over het algemeen goed bevallen. Het boek leest erg makkelijk weg en ik was toch wel zo nieuwsgierig naar het verloop van het verhaal dat ik het liever ook niet weglegde. Daarentegen vond ik wel dat het verhaal erg makkelijk geschreven was. Het lettertype is groot en er worden vrijwel geen moeilijke woorden in gebruikt, het is dus niet echt een uitdaging om te lezen. Ik besef mij dat het een Young Adult boek is, maar wat mij betreft had het wel wat uitdagender gekund.

Mirjam Mous weet je gedurende het hele boek steeds te verrassen. Je denkt een aantal keer te weten waar het verhaal heen lijkt te gaan, tot het verhaal een bijzondere twist neemt en je weer op een ander spoor wordt gezet om daar vervolgens ook weer vanaf te worden geholpen. Dat maakt het boek zeker interessant voor de lezer.

Gilles de la Tourette is naar mijn mening erg goed verwerkt in dit boek. De passages waarin de Tourette naar voren komt maken het verhaal wat luchtiger, maar daarnaast maakt het je ook een beetje zenuwachtig. Je voelt de worsteling die Kris heeft met Gilles de la Tourette en hoe dit ervoor zorgt dat hij af en toe in benarde situaties terecht komt. Ook maakte het mij een beetje boos door de reacties die Kris krijgt als hij zich een keer niet kan inhouden en de raarste geluiden en zinnen uit zijn mond komen. De enige die hem lijken te begrijpen zijn Ana, Hopper en de dokter van het dorp.

Als laatste wil ik het nog hebben over de indeling van het boek. Het boek is opgedeeld in 5 delen, ieder met een eigen titel. Ik vond de titels goed passen bij het hoofdstuk waar het over ging. Daaronder stonden ook nog quotes en ook die vond ik er erg goed bij passen. Leuke toevoeging aan het boek, is weer eens iets anders dan gewoon hoofdstukken achter elkaar.

Ik geef het boek van Mirjam Mous, Virus, drie sterren van de vijf. Ik vond het zeker een leuk boek, dat mij zeker zo trok dat ik het liever niet wilde wegleggen. Minpunten voor mij zijn de makkelijke schrijfstijl van het boek en het had ook wet wat spannender gekund. Ik heb geen één keer op het puntje van mijn stoel gezeten tijdens het lezen van het boek. Wel heeft dit boek mij benieuwd gemaakt naar de andere boeken van Mous, dus ik ga deze zeker een keer lezen.