"yeah, yeah, yeah"

Nadat Homer zijn ultimatum stelt: ‘die alligator eruit of ik eruit’, en zijn vrouw Elsie besluit dat Albert terug naar huis moet, begint een lange reis door Amerika. De eindbestemming, Florida, wordt niet zonder horten of stoten gehaald. Maar hoe kan dit ook anders, met een alligator van 1.20 meter in de badkuip achter in hun Buick en een haan zonder naam die meereist.

Een familielegende die door Homer Hickam tot leven wordt gebracht, waarin feiten en fictie door elkaar lopen. Juist door deze grijze gebieden, gecombineerd met de nodige dosis humor en een snufje tragiek, ontstaat er een grappig en aangrijpend verhaal.

Een boek dat doet denken aan de ‘De honderdjarige die uit het raam klom en verdween’. Waarbij een roadtrip zich ontpopt tot een bizarre reeks gebeurtenissen waarin alles draait om kismet, oftewel lotsbeschikking. Alles gebeurt met een reden en daar komen de hoofdpersonages Homer en Elsie ook achter.

Sommige delen lezen makkelijker weg dan anderen, daar enkele stukken ietwat langdradig zijn. Maar al met al is het een prettig boek om te lezen, mede door de schrijfwijze van Hickam en de manier waarop hij je meeneemt op reis. Samen met de aandoenlijke Homer en de koppige Elsie maak je een reis vol verrassingen, waarbij humor en ernst elkaar afwisselen en waar hier en daar een filosofische boodschap verweven is in de verhaallijn. Bijzonder personages, nog gekkere situaties en natuurlijk niet de vergeten, Albert de alligator.

Tegen het humoristische en absurdistische boek van Jonas Jonasson, ‘De honderdjarige die uit het raam klom en verdween’, kan ‘Albert moet naar huis’ niet helemaal opboksen. Maar het is een zeker een animerend, bijzonder en aangrijpend verhaal waarmee Hickam absoluut drie sterren verdiend.