Literaire recensie

Jarenlang vastgehouden worden in een compleet verduisterde kamer volledig afgesloten van de buitenwereld. Één regel overtreden staat gelijk aan een afschuwelijke straf maar hoop niet dat je hiervan sterft, dat zou het te gemakkelijk voor je maken. Dit is het uitgangspunt van Cody McFadyen’s nieuwste werk Tijd om te sterven.

Cody McFadyen is een Amerikaanse thrillerschrijver die in 2005 met zijn boek De stilte van de hel zijn debuut maakte. Tijd om te sterven is het vierde boek in de reeks gaande over Smoky Barrett, een FBI agente aan het hoofd van een team dat op seriemoordenaars jaagt, en zelf al de horror van verkrachting en mishandeling heeft meegemaakt.
Wanneer Smoky terugkomt van een reis naar Hawaï waar zij het huwelijk bijwoont van haar vriendin en collega Callie, wordt er een mishandelde, kaalgeschoren en opvallend bleke vrouw op het parkeerterrein naast hen uit een auto gedropt. Smoky en haar team gaan op onderzoek uit en komen erachter dat de vrouw, Heather Hollister, acht jaar lang gevangen werd gehouden in complete duisternis. Men verdenkt haar man Douglas waarvan men te weten komt dat hij 8 jaar terug een affaire had en van zijn toenmalige vrouw afwilde. Douglas begon toen met het bezoeken van een antifeministische website waar hij benaderd wordt door een mysterieus persoon, Dali. Deze zegt dat hij Douglas’ vrouw kan laten verdwijnen voor een aanzienlijk bedrag. Bij een ondervraging bij Douglas biecht hij op zijn twee zonen gewurgd te hebben maar één van hen heeft het overleefd. Hij brengt Smoky ook op het spoor van Dali en zo kan de klopjacht beginnen. Er komen meer en meer slachtoffers aan het licht en daarbovenop gaat Smoky bijna zelf ten onder aan de uiterst pragmatische Dali. Ten slotte sleuren zij en haar man ook nog maar liefst twee geheimen met zich mee waar hun collega’s en zelfs hun geadopteerde dochter niets van afweten. In 2 hoofdstukken wordt er ook teruggegaan naar de jeugd van Dali en kom je meer te weten over zijn manier van denken en zijn opvoeding die een zeer belangrijke rol spelen bij zijn ontwikkeling tot wat hij uiteindelijk wordt.
Het boek wordt grotendeels verteld vanuit een vertellende ik. Het zorgt voor een emotionele betrokkenheid bij het hoofdpersonage die naarmate het boek zich verder ontwikkeld uitbouwt. Je gaat meeleven met Smoky dankzij haar verleden en de situatie waarin ze zich nu bevindt. In de 2 hoofdstukken waar men over Dali’s verleden handelt gebruikt de auteur een personeel perspectief.
De stijl waarin het boek is geschreven zorgt dus voor een grote betrokkenheid bij de personages. Het tempo dat de auteur stelt is niet te traag maar ook weer niet te snel voor de net geen 400 pagina’s die het boek telt. Maar wat dit boek echt bijzonder maakt is de manier waarop de auteur schrijft hoe agent Barrett een persoon kan inschatten en zijn gedachtegang kan volgen. De analysering van de psychologie van enkele personages is prachtig uitgewerkt en deze analyses geven een gevoel van imperfectie maar dus ook van menselijkheid in het boek. Niemand is in realiteit perfect en dit wordt in sommige boeken weleens genegeerd maar hier heb je het gevoel dat je over echte mensen aan het lezen bent. De verschillende processen die gebruikt worden bij het opsporen van een moordenaar zijn ook fascinerend en dus is het boek in zekere zin ook leerrijk.
Tijd om te sterven kan door vele mensen gesmaakt worden maar tieners moeten toch opletten want er komen enkele gruwelijke scènes in voor. Anderzijds is het een ideale thriller voor wie eens wat dieper wil nadenken over wat er zich afspeelt in het hoofd van een (serie)moordenaar. Het taalgebruik is op enkele criminologische termen na ook zeer leesvriendelijk.
Over het algemeen vind ik Tijd om te sterven een geweldig boek, ik heb me er geen moment bij verveeld. De spanning wordt perfect opgebouwd naar een climax die zeer ver-rassend is. Ikzelf vond het één van de grootste onthullingen die ik ooit in een boek heb gelezen. Het belangrijkste element wat dit boek uniek maakt is voor mij het psycholo-gische denken van de moordenaar: Waarom gebruikt deze moordenaar deze techniek? Wat heeft hem zo gemaakt? Hoe kan hij met zichzelf leven na al wat hij gedaan heeft? Het boek sleept je echt mee in de fictieve wereld die gecreëerd werd doordat het zo realistisch geschreven is. Omdat dit het vierde boek is in de reeks rond Smoky Barrett zou je denken dat je de vorige boeken gelezen moet hebben om de verhaallijn te kunnen volgen maar dat is niet zo.

Kort samengevat is McFadyen’s nieuwste een spannend boek met net dat tikkeltje meer dat echte boekenliefhebbers zeker weten te appreciëren. Een waar pareltje tussen alle middelmatige thrillers die vandaag de dag geschreven worden. Tijd om te sterven is een boek dat niet verdiend om jarenlang in een donkere kamer te liggen, in tegenstelling tot de slachtoffers waar het boek om draait.