Wonderbaarlijk mooi.

Een fotografe is op zoek naar alles wat te maken heeft met “The Great Fires” in Canada. Ze interviewt hiervoor overlevenden en maakt foto’s. Ze is al geruime tijd bezig met dit project wanneer zij ontdekt dat er nog een overlevende is van de Matheson Fire in 1911. Ze heeft al veel verhalen over hem gehoord en zij gaat naar Ted op zoek in de wildernis van Canada. Daar ontmoet zij eerst Steve in een zeer afgelegen hotel die haar wil ontmoedigen verder te gaan. Zij laat zich niet afpoeieren en trekt verder het woud in. Daar ontmoet zij de 89-jarige Charlie, een pelsjager die zijn tweede leven in het woud wil doorbrengen. Charlie wil niets meer met de bewoonde wereld te maken hebben dus zit niet te wachten op bezoek. Er barst echter onweer los zodat de fotografe uiteindelijk toch uitgenodigd wordt om in het hutje van Charlie te komen. Ze vertelt over haar reportage en waarom ze naar Ted op zoek is. Zij krijgt eten en een slaapplaats. De volgende ochtend ontmoet zij dan ook de vrijbuiter Tom van 86 jaar. De man waarnaar zij op zoek was blijkt te zijn overleden. De mannen willen met rust gelaten worden en hebben geen behoefte aan buitenstaanders. Het weer is inmiddels beter geworden en ze moet dan ook gaan. Ze neemt echter nog een paar foto’s van de hond en belooft terug te komen.
Bruno is een vriend die de mannen helpt met voedsel, gereedschap en van alles wat nodig is om te kunnen overleven. Dan neemt Bruno een broze, oude dame mee. Zij is 82 jaar en heeft prachtig wit haar. Zij is na 66 jaar ontsnapt uit een psychiatrische kliniek. Ook zij wil haar oude leven achter zich laten en vergeten. Ze krijgt een huisje naast Charlie en de oude vrouw wil vanaf dat moment Marie-Desneige genoemd worden zodat haar nieuwe leven echt kan gaan beginnen. Het is echter heel moeilijk om de verschrikkingen uit haar verleden los te laten en ze heeft mensen om zich heen nodig. Dan komt de fotografe terug met de foto’s. De oude vrouw hoort haar stem en dacht dat het van een bekende was en komt tevoorschijn. Vanaf dat moment noemen ze de fotografe Ange-Aimée en sluiten de vrouwen vriendschap. Zij is vanaf dat moment een trouwe bezoekster. Tijdens hun wandelingen ontdekken ze de nalatenschap van Ted en begint de reis naar het verleden en wordt er steeds meer duidelijk over het leven van Ted.

Het is een wonderbaarlijk boek wat gelezen moet worden. De personages nemen je direct mee en vertellen allen hun verhaal. Ik moest verder lezen. Ik vind het erg moeilijk om een recensie te schrijven over dit boek. Ik heb heel veel aantekeningen gemaakt maar kan het moeilijk in een paar zinnen vertellen omdat het dan al zoveel van het verhaal verklapt.
Het gebeurt niet vaak dat een boek me echt raakt. Dit boek gaat over vriendschap, liefde en respect. Het gaat over vrijheid. “De vrijheid om zelf te kiezen hoe je wilt leven en de vrijheid om zelf te kiezen hoe je wilt sterven”. Het is enorm liefdevol geschreven waardoor het ook echt binnen komt. Mensen die kiezen voor een tweede of zelfs derde leven en daardoor echt kiezen voor zichzelf. De barre omstandigheden en de wil om zelf te kunnen bepalen. Dat ouderdom geen reden is om niets meer van het leven te maken. Maar ook dat men elkaar mens laat zijn, bracht veel ontroerende momenten. Wat me ook raakte was “Marie-Desneige begreep niet waarom gezonde mensen hun verstand zouden willen verliezen”.

Een boek wat je weer even bewust laat worden van de beginselen van het mens zijn. Prachtig. Dit boek is daarom voor mij 5***** waard.